dinsdag 5 december 2006

Dahl Bath maar op orginele wijze. !!!!!!!

5 december 2006 8:45 uur

Gisteren met Willemijn en Gert gechat. ( schrijf je dat zo?) Met Willemijn ging het redelijk maar tijdens de Gert-sessie kwam er een Franse trut naast me zitten. Ze startte G-mail, da’s ^&%$@# mijn mail aplicatie, ze praat wat met de Nepali cyberboy en HUP haar fototoestel wordt naast mijn memmorystick in de computer geplaatst. Er verschijnen tig foto’s op het scherm en madam begint al die foto’s te uploaden. Tjakka, het hele systeem op z’n reed. Allemaal koppies boven de beeldschermen met vragende en speurende blikken.
Voor de lieve lezers die nu echt niet snappen wat er staat. Het chatten werd heeeeeel erg traag omdat de vrouw heel veel energie gebruikte met haar foto’s.

Net een heerlijk ontbijtje gehad. Gisteren heb ik bij de super ketchup en mayonaisse gekocht. Je hebt al ketchup voor 35 rupe maar ik ga voor de Heinz, 65 rupee. Ik kan voor de mayo kiezen uit 1 merk, Gorkha 55 rupee. Het kan dus wel ! Omdat ik vandaag de hele dag thuis blijf, internet, heb ik mijzelf getrakteerd op 3 roasted boterhammen en 3 gebakken eieren en natuurlijk met mayo en ketchup, Mmmmmmmmm heerlijk. Vandaag niet meer eten.

Ik ga zometeen in het zonnetje zitten maar eerst ff dit:
Het kereltje dat Nederlands wilde leren had mij uitgenodigd om bij hem thuis te komen en wat te praten. Ik heb uit beleefdheid ja gezegd, eergisteren avond was het zover. Het joch komt mij ophalen en we lopen naar zijn huis.
In de hoofdstraat wordt ergens rechtsaf geslagen en we verdwijnen in een labirint. Na 2 keer links, 3 keer echts zeg ik , “You wil bring me back, yes?”, ”of course” zegt hij, “what you think”, na 20 min. weet ik absoluut niet meer waar ik ben. En dan plots, linksaf en we belanden op een pleintje, met de nadruk op tje. Er staat een buffel vastgebonden aan een paal. Het manneke springt op een verhoog en wijst naar een half openstaande deur. “i go in first, sorry, no light “ Ja, dat zie ik ook wel, aarde donker. Ik stap in een zwart gat en ik zie werkelijk niets. Ik hoor wat gestommel boven mij en er verschijnt een brandend kaarsje. Het belicht een steil trapje naar de eerste verdieping. Vooruit dan maar, gebukt kruip ik de trap op. Boven is wel licht. Een peertje verlicht een ruimte van 2,5 bij 2,5 meter. In de ruimte staat een tafel, een echte, met 2 stoelen. Schoentjes uit en ik word uitgenodigd in het aangrenzend kamertje. Hier geen kussentjes maar een vloerkleed. In het kamertje staat een tweifelaar en naast het voeteneind een kastje met prominent een TV.
Het valt niet mee om elke keer weer in de lotushouding te gaan zitten met m’n oude botten. Na ’n kwartiertje gaan m’n voeten slapen. Naast mij komt het broertje zitten. Hij spreekt geen Engels en denkt dat als hij hard roept dat ik hem versta. Maar mij Nepali is niet zo goed.
Dinges ( zuster van Krishna ) komt binnen en brengt een bord met knoflookbollen en schaaltjes met gebakken aardappels. De vrouw des huizes komt schuin-tegenover mij komt zitten met strak tegen zich aan het zusje. Er is geen ontkomen aan, ik moet aan de bollen.Het bord wordt voor mijn neus gehouden en ik pak de kleinste. Het zijn rijstdeegbollen en zien er uit als een bol knoflook, zelfde vorm en kleur. Jaha, en dan moet je toch een keer een hapje nemen. Ik neem een forse hap. “Dan maar kapot!!” Het smaakt naar gekookte rijst. Het is erg vast van struktuur dus het duurt een tijdje voor je het weg hebt. Intussen drie mensen die constant naar jou staren en verder niet bewegen. De tweede hap; wéér alleen maar rijst. Ik ben bang dat het alleen maar rijst is! En maar kijken!. Derde hap, er vertoond zich een holte in de bol met iets roodachtigs. “You like?” , Wat moet je nu zeggen? “Yes i like” zegt de lafaard. Nu zal het rode spul toch wel een soort van smaak geven, denk ik. Vierde hap. Zelfde maar een beetje meer korrelig. “Mmmm good “ ik kijk dinges aan “You make?” “Yes” antwoordt het joch, “my mother made it, good he?” Omdat ik mijn 5de hap in de bek heb klinkt mijn antwoord zo-iets als “Yoepff” Doe het daar maar mee! Na nog wat happen is de bol verdwenen. “You like some ricewine?”...”YES, i like” Ik stop snel een partje aardappel in mijn mond om een andere smaak te krijgen. Die smaken best goed. “i thought that we should eat dhal bath?” “Yes, of cource, when we are finish talking” Inmiddels wordt er een tweede bol aan mij opgedrongen. De rijstwijn smaakt wel erg lekker, fris en een beetje twinkelend op de tong. ( 2% alcohol ) Nu heb ik iets om mijn bol mee weg te spoelen. Met angst denk ik aan de dhal bath. Ik zit al redelijk vol.
“What we talk about” zeg ik op z’n steenkools. “We like to know, what you go do with Sunny Restaurant”, “Excuse me?” , What you do? , You buy or you rent?, because we think you must buy” Nu gaat het toch een beetje de verkeerde kant op. Hoezo? “Why i must buy?”. “Because it is cheaper, When you buy you do not have to pay rent!” Hij zegt er nog net geen stommeling bij. Mijn bek valt open bij zoveel wijsheid. “But if I buy, I have to pay much money no?”, Hij kijkt wat wazig. “I don’t no if i want the Sunny, maybe i want other restaurant.” Hij vertaalt dit voor mama. “ Ïf i rent and no tourist comes to Sunny, i stop and i go to Kathmandu”.Ik maak het bekende ik taai af gebaar “But if i buy sunny and no tourists comes what to do with Sunny restaurant?”
Als ik goed kijk zie ik door zijn ogen achter in zijn hoofd een holle ruimte. “Then you sell Sunny” “But it is not easy to sell” “Yes, very easy, it is in center” “You think it is easy to sell Sunny?” “Yes” “Wel then sell it to someone else” Twee grote zwarte gaten kijken mij aan.......... Gabor !!! maar dan op z’n Nepalees.
Ik krijg %$@#^^# m’n derde bol in de klauwen gedrukt. “More wine?” “Let’s wait until Krishna is back and talk about something else, oke?” Ik wacht niet op z’n antwoord en vraag onmiddelijk, “Why do you want to study the Dutch language?” “Because i want to live there” Huh ??? “Why?” “Because we poor country, I want to have more money” Da’s een eerlijk antwoord. Maar wat moet dat joch daar. “Have you any idea how it is in my country?” “I think so” “How many channels on your TV? “ “Two” “What channels?” “Nepali channels”. Ik weet inmiddels dat ze hier kabel TV hebben met +/- 30 zenders, zoals later blijkt, kunnen ze dat niet betalen. 280 rupee’s per mnd. “Have you ever see a movie of my country?” “No” “What do you know about my country?” “The capital city is Amsterdam, it is a very flat country and the highest mountain is 300 meter” Nu moet ik oppassen dat ik niet op Gabor lijk, door m’n tanden goed op elkaar te klemmen valt mijn bek niet open. “How do you know?” “I read it in a book” Ik neem maar even een grote slok rijswijn “What wil you do in Holland?” “Anything” “What can you do, what is your profession?” “I can be a waiter” “How much money do you have?” “Oh about 5 – 6000 rupee” Hij kijkt mij trots aan. Gauw nog een slok rijstwijn.

Ik vertel hem dat dit vermogen waarschijnlijk binnen twee dagen is verdampt. Ik reken hem snel voor dat een tank benzine € 60,= kost ( zijn hele budget )en 1 pakje sigaretten € 4,= in plaats van 49 rupee. Een pak rijst € 1,= in plaats van 20 rupee. Met iedere zin wordt het manneke kleiner. Ik heb diep medelijden met hem. “I am very sorry if i hurt you, what do you feel”. “Ï am a little confused, Krishna say that he will look for a school and work for me” . “When have you spoken to Krishna?” . “ Oh..two months ago”
“Maybe we better wait for Krishna to come back, oke?” Hij heeft absoluut geen idée waar hij over praat.

Toen ik Krishna de eerste keer sprak vond hij Nederland geweldig. Hij was er enkele dagen, de tweede keer dat ik hem sprak was 2 dagen voor mijn vertrek, bijna 2 mnd later. Krishna had een ongelofelijke cultuurshock. Hij was flebbergasted over de prijzen en de mentaliteit van de mensen. Ik denk dat hij nu heel goed snapt wat dit manneke te wachten staat mocht hij doorzetten.

De dhal bath wordt geserveert. Dwz een groot bord met rijst, linzen, curry, kip, staat voor mij klaar op de tafel. &%$#@&*% wat een bord. Ze zijn verschrikkelijk gastvrij. Dus alles voor de gast. En hij mag niet weg met honger. Dit krijg ik nooit weg. Tegenover mij neemt het joch plaats en schenkt nog maar eens een glas rijstwijn in.
Beginnen maar, met je rechterhand weer wat linzendrap op de rijst schuiven, proberen er een hapje van te maken met je vingertoppen, kommetje maken en naar binnen slurpen. Het zal nooit mijn hobby worden. Boe.oe.oe. De buffel laat zich horen. “You hear buffalo?” . “Yes” “Tomorrow, he wil be sacrificed, because tomorrow is great festival”. Ik blijf natuurlijk heel cool .“What do you do with the meat?”. “It is for the people who buy the buffalo, of course” Ja , tuurlijk , wat kan ik toch domme vragen stellen. “Did you know that on our big festival, on Durbar square, we sacrifice 25 buffalo’s at the same time?” “That are many buffalo’s” zeg ik maar en neem weer een hap spul. Ik bevind me echt in de middel eeuwen.

Ik laat mijn bord voor wat het is en met veel gebaar en grimassen leg ik uit dat ik helemaal vol zit; wat overigens ook waar is. Die bollen hebben me te pakken. Handjes wassen, heel beleefd danken en opstappen. De vrouwen kunnen aan de afwas en wij mannen gaan de stad in. Kijk dat laatste is nu weer wel leuk.

Het is nu 22:00 uur. Het klinkt misschien ongeloofwaardig maar nu ben ik klaar met dit verhaaltje. Ik zit inmiddels lekker alleen. Heel de dag komen er mensen aan m’n tafeltje zitten. Vandaag lange gesprekken gevoerd met Nepali guides. Echt toffe gasten. Ik weet inmiddels veel meer over het kastensysteem en zal dat op termijn wel eens uitleggen.
Oh ...hhhhhhhhh, Internet komt morgen. Heel de dag hier gezeten en echt niet meer gegeten. Ben wel aan de dia. Leuke afsluiter lijktt me.

Geen opmerkingen: