Tihar

29 october 2008 11:26 uur

Jullie zullen het misscien niet geloven maar duiven houden van water en van zon. Tijdens een regenbui gaan ze met hun vleugel gestrekt op hun zijkant liggen om het regenwater ook onder de vlleugels op hun lijf te krijgen. Als het stortregent besluiten ze om te gaan schuilen. Nu het weer wat kouder wordt zie ik duiven in de zon liggen met gespreide vleugel om maar zoveel mogelijk zonnewarmte op te pikken. Daarnaast valt het mij op dat duiven er een zeer gezond sexleven op na houden. Van Aty heb ik vernomen dat het daarwerkelijk hebben van sex tussen duiven “treden” wordt genoemt. Nou, ze treden wat af, zo’n 4 keer per uur is geen uitzondering.

Enkele dagen geleden kwam er een nieuwe gst in het guesthous. Een Japanse kunstenaar die aquarellen maakt. Hij had al een aquarel van het Durbar square in Patan en was nu bezig met de Nyatapola tempel. Hij is e 7 dagen mee bezig geweest en het resultaat mag er wezen.

Na Dashain is er nu Tihar. Tihar is de aanloop naar het Newari nieuwjaar. Het begint met de dag van de kraai dan volgen de dagen van de hond,en de koe. De koe is het symbool Sidi Laxmi. De stier symboliseert Shiva. Gisteren was het de dag van de koe wat tevens het oudjaar betekend. Die dag wordt ook Di pauöli genoemd, beter bekend als het lichtjesfeest. Vandaag is het dus Nieuwjaar en morgen is het Broederdag. De dag dat de zussen hun broers vereren. Jaha ... meiden, zo werkt dat in Nepal.

Het Heart wordt door Uzzol in de bloemetjes gezet doormiddel van “malla’s” bloemenslingers die overal te koop zijn. Evenals de vruchten die aan Laxmi moeten worden geöffert. Duizenden vruchten, noten en andere dinges worden gedurende 3 dagen markt aan de man gebracht. Gouden handel want als Newari moet je de puja doen. ( spreek uit – pudja ) = offerande.
Ook wordt er door Uzzol een spoor getrokken van koeienstront vermengd met rode aarde. Dit spoor gaat van de voordeur tot aan de puja plaats in het restaurant. Deze plek is in onze voorraadkamer en daar is al menig eend, kip en ander soort vrucht gesneuvelt. Het is Nepal dus wie ben ik om dat tegen te houden.
’s Avonds als alle lichtjes tot hun recht komen verschijnen ook de groepjes meisjes die een dansje komen doen. Ze begeleiden zichzelf met zang. Het is vertederend om die kinderen in hun mooiste kleding bezig te zien. Uiteraard krijgen ze daarvoor een kleine beloning.


Zonnende duif


Schuildende duiven tijdens een forse regenbui

Aquarel van de Nyatapola tempel

De kunstenaar aan het werk

Patan Dubar square

Leuke vent deze Japanner

Vanuit mijn raam zie ik de straat vol met olielampjes

Bloemenslingers uiten

En binnen

Taumndhi square in de middag

Het Heart in de lichtjes

De eerste danseresjes melden zich bij de onde buren

Ook de Khwopa in de olielampjes

Alle buren van de Khwopa zetten ook lichtjes in hun ramen

De danseresjes

Uzzol wacht de kinderen op

Spoor van cowshit

Als het te lang duurt kmen de kinderen naar boven om hun beloning in ontvangst te nemen.

Met volle overgave

Fraai, niet ?

Na de puja

Uzzol doet puja

Armoede

15 october 2008 11:26 uur

Zoals beloofd een stukje over armoede.
Armoede is relatief. Ik wil nu zeker niet de wijsneus uit gaan hangen maar volgens mij is dat waar. Wat zijn de maatstaven voor het begrip: armoede. Je hebt een referentie kader nodig om dat te bepalen. Als iedereen in de straat waar jij woont, 2 auto’s heeft, vaatwasser en een groot flat-TV en jij hebt dat niet, dan lijk je al snel arm(er) dan de rest van de straat. Voor jou geen vakantie all inclusief naar Turkije en geen wintersport naar Val Thorense, alleen een fiets en net genoeg geld om de boodschappen te doen.
Als je van je vakantiegeld een reisje naar Nepal boekt en je huppelt hier vrolijk rond dan zul je merken dat de Nepali jou als een rijke westerling zien. Je verblijft in een guesthouse van, pak weg $ 5,= per nacht, gaat lunchen in een restaurantje voor zo’n € 4,= en ’s avonds doe je dat, met een dineetje, nog eens dunnetjes over. Je geeft dus per dag € 10,= uit. Dat is omgerekend toch € 300,= per maand. Voor de gemiddelde Nepali is dat een vermogen. Een werkende Nepali verdient, in Bhaktapur, zo’n 3000 Rs wat omgerekend € 30,= is. Je koopt voor zo’n € 60,= wat soeveniers, je moet thuis toch aan je vrienden laten zien dat je in Nepal bent geweest en jij, arme westerling, besteed dus 1 jaarsalaris in de maand dat je hier rondloopt, nog niet meegerekend, het geld dat je kwijt bent aan een trekkig met bijbehorende gids enz. Op zich niet vreemd dat alle westerlingen, chinezen, japanners enz hier als lopende geldzakken worden gezien.
In Nepal heb je ook rijke en arme Nepali. Sommige Nepali zijn erg rijk, zelfs voor onze begrippen. Het bergvolk, Sherpa’s, Tamang enz. zijn werkelijk straatarm. De vrouwen worden er op uitgestuurd om gras, wat aan de kant van de weg groeit, en hout te sprokkelen en in hun manden te doen en mee naar huis te nemen. Er moet gekookt worden, nietwaar? De kinderen werken op het land of worden er op uit gestuurd om te gaan bedelen of in een fabriek te werken. Het vreemde is dat, als je er over nadenkt, het begrip kinderarbeid ook een andere demensie krijgt.
Ja, kinderarbeid is fuck maar, .... wat dan. Er is verder niks. Het kind kan ergens gaan werken en verdient dan zo’n 30 tot 50 Rs per dag. Dat is zwaar but maar wel genoeg om wat rijst te kopen voor het gezin. Als het kind niet gaat werken is er ook geen geld om naar school te gaan, dat kunnen de ouders niet betalen dus wat is het alternatief? Best allemaal makkelijk te beredeneren als je lekker achterover in je luie stoel met een pilsje de wereld wilt verbeteren, ...... kom maar op met je oplossing. ( ik denk dat ik er een heb gevonden, maar daarover meer in een volgende blog.)
Het is een raar fenomeen, armoede, ik heb nog nooit zoveel vrolijke gezichten en lachende mensen gezien als hier in Nepal, makkelijk eigenlijk want je weet dat je buurman en vrouw ook geen cent te makken hebben. Je bent dus allemaal even arm of is het nu rijk ?.