Spiderman 3 in Hindi

10 mei 2007 23:12 uur

Ben net wakker gestoken door de muggen. Ik ben volgens mij nog zo zat als een balletje. Hele ervaring om Joyce weg te brengen. Het klinkt een beetje alsof je ze naar het asiel brengt om ze af te laten maken. Zo voeld het ook. Wat een tranendal. Ik heb diep medelijden met haar.
Wim en ik gaan op soevenierjacht. Op het laatste moment moet er nog wat gekocht worden voor de geliefden die thuis zijn achter gebleven. Wim’s geld is op dus eerst naar de flappentapper. 10.000,= haalt hij uit de muur en we gaan op stap. Er wordt wat thee gekocht, pashmina’s, en een T-shirt. Dan moeten er ook sandalen worden gekocht. Aan de andere kant van de stad en de tijd tikt weg.
Joyce zit het eerste stuk niet in hetzelfde vliegtuig en moet eigenlijk twee uur later vertrekken maar we gaan met z’n vieren. Joyce, Wim, Krishna en ik. De taxi staat voor en om 11:30 vertrekken we richting Kathmandu airport. Vlak voor we rechtsaf het terein van de airport opdraaien stopt onze Harri en we stappen uit. We nemen afscheid van Wim, die gaat door terwijl wij een Nepalees tentje induiken. “Ik ga me bezatten” roept onze meid, dus dat moet dan maar. Krish en ik nemen een biertje en Joyce een wiskey cola. Ook wordt er een gerecht besteld waarvan ik de naam vergeten ben. “We going to eat goat, do you like only meat or also skin and fat.” “Only pure meat please.” “Do you also like testicles? they are very delicious.” ……….. “I want to taste a peace and if I like than I will eat a few”
Het is een typisch Nepali eethuis. 1 familie runt dit tentje en dus ben ik niet verbaasd als de “kok” een jaar of 9 is. Het manneke loopt langs met 6 spiezen vlees, geit naar ik hoop, en ik volg hem, op advies van Krishna, naar “de keuken”.
De keuken is een zwart hok met een stalen bak waarin houtskool gloeit. Met een externe huis, tuin en keuken ventilator wordt het vuur aangewakkert. De spiezen worden op de randen gerangschikt. Het is gewoon een super gril. Ik ben erg enthousiast. Toevallig heb ik aan Krishna enkele dagen geleden gevraagd of ze hier houtskool kennen want ik wil eigenlijk ook een gril hebben.
Terug naar ons tafeltje waar we nog maar een biertje nemen en Joyce een wiskey cola. Even later wordt in wegwerpbordjes brokje vlees gebracht en groente. We nemen een brokje vlees en hoppekee, heerlijk !!!! Precies pittig genoeg voor ome Rick, ik denk dat een aantal mensen het aan de hete kant zullen vinden. Even later wordt er weer een wegwerpbordje met wat witter uitziende brokjes vlees op tafel gezet. De ballen van de bok !!! “Well Rick, teast it.” Wie A zegt moet B zeggen. Ik zoek het kleinste stukje uit, prikkertje erin en hup, in die waffel. Het is het idee denk ik, ik gruw bij de gedachte dat ik een geitenkloot zit te verorberen. Ik slik door, Ik dus wel !!!!! en besluit om niet verder te gaan. “Sorry, I think it’s the idea but for me no more balls” Krishna grijnst. Harri is inmiddels geariveerd en schuift aan. Krishna biedt hem de ballen aan en Harri zit ff later heerlijk te genieten van de lekkernij.
Tijd om te gaan, Joyce is erg stil. Het ritje is 3 minuter. Uitstappen koffer op een karretje en naar de ingang van de departure terminal. Krishna en ik mogen er niet in dus vlak voor de deur worden de omhelzingen gedaan. Arme, arme Joyce, ze haat het om weg te gaan. “Komop meid, het is maar voor drie maandjes, en je bent hard nodig in Nederland, geld inzamelen voor de volgende vijf” Ze knikt en de tranen biggelen over haar wangen. Dan Krishna geknuffeld en ze gaat door de deur. Krish en ik blijven even voor het glas staan tot ze werkelijk verdwijnt. We stappen in en ook Krishna is erg onder de indruk. “Let’s go home Harri, take us to the Heart of Bhaktapur” Harri knikt en geeft gas.

11 mei 2007. Ik ben om 4:00 uur naar bed gegaan en om 9:00 wakker geworden. Heerlijk uitgerust en klaar voor een nieuwe dag. Ik ga pas om 13:00 naar het Heart. Kleine lunch, bordje nassi met twee gebakken eieren, dus lekker krantje lezen, mail doornemen enz.
Als ik bij de mannen aankom krijg ik mijn eerste verrassing. De menu’s zijn klaar. Ik ben er erg blij mee en ze zijn precies zoals ik ze had verwacht. Ook is er een los blaadje bij met uitleg over Nepalees eten en aan de andere zijde wat Engelse woorden in het Nepali vertaald. In onze oude “Himalayan”menus was dit een onderdeel van het menu maar mensen vonden het zo leuk dat ze die pagina er maar uitscheurden. Dus losse pagina.
We zijn vanmiddag met de hele staff naar de film geweest. Spiderman 3. Het deed me denken aan de Phylax tijd. De mannen vonden het prachtig. Film start om 14:30 dus om 14:00 uur tent dicht en naar de bios.Er is geen klant geweest. Toeristen seizoen is echt voorbij. Stoer liepen we met z’n zevenen door Bhaktapur. Uzzol koop de kaartjes, de beste plek voor de boy’s van het Heart. 50 rupee, balkon. Flesjes water en fanta, popcorn en chips, wie doet ons wat.
De film begint precies op tijd, ze kunnen het dus wel !!!!!. Het beeld is goed en het geluid perfect voor een oude dove man. Gelukkig is de film in Hindi.

whjo ggdi nombxco bs boo bc jjo. Aojopoe n gs loi. kuwq kidjd joe.

Dus jullie begrijpen dat ik mij rot heb gelachen. In de pauze hoorden we dat het ongeloofelijk regende. De drank voorraad werd weer aangevuld en hier en daar nog een zakje chips. En hop, het vervolg. Spiderman moet het opnemen tegen 3 schurken. In het ultieme laatste gevecht .......................... powercut. Ik pis bijna in mijn broek van het lachen. De zaal gaat tekeer alsof er een doelpunt is gescoord. De zijdeuren gaan open voor een beetje licht en men gaat de generator starten. Het regend nog steeds. Stroom wordt hersteld en we zien de film af. Lichten springen aan en we moeten de zaal uit, het regend nog steeds.
Als we beneden aankomen staan daar een hele hoop mensen die er hetzelfde over denken als ik. Ik heb helemaal geen zin om mij zeiknat te laten regenen. Wachten dus.
Als het wat minder wordt besluiten we om te gaan. De weg is een rivier geworden. We hoppen op zoveel mogelijk droge stukken maar ik besluit na 2 minuten dat het geen zin heeft. Ik loop op kunststof sandalen, so, what the fuck.
De film was leuk, de mannen hebben genoten, ik heb mijn menu’s, joepie de poepie. Nu mijn lampen nog.