Het dak eraf.

25 mei 2007 11:24 uur

Eergisteren zijn de Newari lampen gemonteerd. 5 aan de voorkant en 3 aan de zijkant. Het is verboden om lichtbakken of neonreclame op te hangen. Ik begrijp dat wel een beetje maar het is toch lastig om de toeristen ’s avonds op je tentje te attenderen. De Newari lampen heb ik nu meer naar de buitenkant laten plaatsen zodat het licht ook als “strijklicht” langs de naamborden van het Heart gaan. Beter dan niks denk ik maar.
De electricien is een vriend van Shyam en nadat ik tegen Shyam had gezegd dat ik de lampen wel op wilde hangen zei hij “When sir, now?” “Yes, if possible.” “I phone, sir Oke?” “Yes please.” Een kwartiertje later komt de electricien de Khwopa binnen. Da’s snel !
Ik leg uit wat ik wil en Krishna, iedereen is hier naar een god vernoemd lijkt het wel, gaat aan de slag. Hij gaat naar dezelfde “groothandel” als ik met Shyam geweest ben en komt even later terug met de benodigde spullen.
Hij werkt snel, deze Krishna, en erg secuur. Ik geniet ervan en mijn boy’s helpen van alle kanten mee.
Als alles is aangesloten behalve het nieuwe schakelbord vant de stroom uit. Powercut !!!. Met een van de lampen die automatisch aan springen bij stroomuitval wordt de werkplek aangelicht en Krishna monteerd het schakelpaneel. Nu maar wachten.
Het werkt !!! Alles werkt precies zoals ik wilde. 2 kleine spotlights die de muur belichten zodat daar wat “antieke” tanka’s kunnen worden opgehangen. De 7 buiten lampen die het balkon verlichten, de twee lampen die, onafhankelijk geschakeld, de eettafels belichten en de buitenlampen die de zijgevel verlichten. Alles dimmer geschakeld. Dimmer 150 rupee. Ik ben erg blij.

Gisteren zit ik lekker op mijn balkonnetje te genieten van een fried rice. Het is erg winderig. Dat zijn hier soms van die vlagen die uit het niets ontstaan en ook na 3 – 4 minuten weer ophouden. Er loop weer een groepje wenende vrouwen voorbij. Gauw een foto. Opeens klinkt er een enorm kabaal boven me. Het lijkt wel of het dak instort. Mensen die op de Nyatapola tempel naar het plein zitten te kijken, staren nu allemaal naar mijn dak. Kancha komt het balkon opgerend, klimt op de rand en met zijn hand voelt hij aan de dakrand. “Roof gone !” Hoezo roof gone, ik zie het toch gewoon nog zitten!?!?!? “What you mean, roof gone?” “Plate gone, pfoep, gone, Wind.” Jaha, dat zijn nog al eens conversaties. “Come.” zegt ie en pakt mijn hand en leid mij naar beneden. Wij het Taumandhi square op. Ik kijk achterom en zie de shit.
Het balkon wordt overkapt door een dak van multiplex. Niet waterdicht uiteraard. Over deze houten platen zijn metalen platen gelegd. De dakrand is, in plaats van de gebruikelijke 1,8 cm, 5 cm dik. Gezwollen door het water. Zodoende is de metalen plaat los gekomen en door de windvlaag van het dak gescheurd. ’T is toch altijd wat in Nepal.
De timmerman gebeld en die komt naar het Heart. Kijken, staren, hoofd wiebelen, meten, heel veel Newari praten met Uzzol. “Oke, he can fix it.” “When?” “Tomorrow.” “How much?” “*80 rupee per square feet, including wood.” “Oke, as fast as possible, it can be raining any day.” “Yes, we know.”
Vanmorgen een voorschot betaald om het hout te kopen. Alles bij elkaar is het 160 square Ft, Hollekidee. How to get rid of your money!
Nu ff douchen en op naar het Heart, ben benieuwd wat vandaag weer brengt.