De gebroken ketjapfles

21 mei 2007 11:52 uur

Vandaag wisseling van de wacht. Catherien vertrekt en Florence is net aangekomen. Florence is de nieuwe vrijwilligster van Swarga. Het is allemaal nog best spannend geworden. Ze zou gisteren aankomen maar heeft haar vliegtuig gemist. Haar E-mail ticket werd door Gulf-Air gewijgert en er is in grote haast een nieuw ticket gemaakt wat echter een dag duurde. Florence is vanmorgen om 10:00 op de bovenste verdieping van Khwopa verschenen. Ze heeft wat spulletjes voor me meegenomen, medicijnen en een liter ketjap manis. Ik wil proberen om de smaak van de ketjapmanis na te laten maken door Nabu.
Het meisje is kapot van de reis die inmiddels z’n 36 uur heeft geduurt. Schiphol – Parijs – Muscat – Bahgrein – Kathmandu. En natuurlijk met de nodige vertraging. Arm kind. Om 11:30 gaan Krishna en Catherien een naaimachine kopen die Catherien aan Swarga wil schenken. Florence gaat naar haar kamer om mijn spullen te pakken om daarna een hazenslaapje te doen.
Florence komt de trap op. “Hij is gebroken, je ketjapfles is gebroken” “Sodeju., is het erg, zijn je kleren naar filistijnen?” “Een aantal.” wij de naar haar kamer. Een grote rode reistas met aan de linkerzijde met ketjap doordrenkte kleding. Op het tafeltje de AH tas met de kapotte fles en de medicijnen. Ik heb diep medelijden met haar en voel me erg schuldig. Ze gaat er nogal luchtig mee om en gaat aan de was, de handwas in een wastafeltje. Leuke kennismaking met Nepal. Ik ga naar mijn buro. Florence rent de trap op en af met was die op het dakterras te drogen wordt gehangen. Ik voel me rot.