The Newari room

11 augustus 2007 8:15 uur.

Na mijn gebruikelijke ochtendroutine ga ik richting Heart. Het is erg rustig als ik de trap op loop. De tafels staan in het voorstuk en de Newari room is geblokkeerd door de schilder om te voorkomen dat mijn mannen er naar binnen lopen. Ook de vloer is van een kleurtje voorzien.
Ik hoor gestommel op de trap van de tweede verdieping en Kansha komt naar beneden. “You like, Sir?” “Yes, I like.” Nabu en Carna komen ook naar beneden. Ik leun tegen een pilaar en voel of de verf droog is. Ook de vloer is al helemaal droog en ik haal de blokades weg. “Go inside Kansha and put the tables on place.” Kansha doet zijn slippers uit en gaat naar binnen. Ik geef de tafels aan en Kansha zet ze op hun plaats. “Can we put the glas in?” “Yeah, sure.” en Nabu en Carna schieten de trap op naar de tweede om even later terug te komen met ieder een glazen plaat die in de tafel wordt geplaatst.
Terwijl we staan te gapen naar de kamer komt Uzzol naar boven. “You know, Rick, some of the covers are ready.” Met de covers worden de kussenslopen bedoeld. In de Newari room komen 20 kussens te liggen en ik heb ook 40 slopen laten maken. “Go get them please so we can see what it look like.” Uzzol spuit weg.
Als Uzzol terug komt heeft hij 14 overtrekken bij zich. “They don’t have red cotton so they have to stop. Sunday they will buy new red cotton and they will finish.” De 4 mannen gaan aan het kussenovertrekken. De kussens worden rondgestrooit. Het ziet er goed uit, vind ik.
De koperen Newari lampen komen zondag en dan worden ook de maskers opgehangen. De mannen gaan voldaan op de kussens zitten/liggen en kijken trots on het rond. Er wordt druk in het Napali gebabbeld en glunderend kijken ze me aan. “We like it very much Rick and we also like you very much.” Om van te blozen. Ik plof ook in een hoek “Now maybe it is time for tea.” Carna staat op en komt even later terug met 5 glazen thee. Zwijgend drinken we onze thee en kijken verlekkerd naar de kamer. Ik ben blij dat ik het gedaan heb.
Het loopt tegen vieren. “Bye guy’s see you tomorrow.” en ik taai af richting Khwopa.
“Heeee Shyam, ouwe rukker, do you have time today?” “Yeay, sure, just finish tea.” Shyam wil graag mee naar de timmerman om het wasbakje in elkaar te zetten. Hij is ook erg benieuwd naar de “superglue” zoals ik de montagekit heb genoemd. Hij heeft al minuten met het lijmpistool zitten spelen en vol bewondering naar de patroon met lijm zitten staren. Nu is het zover.
Het miezert een beetje terwijl we richting timmerman lopen. Het is broeierig warm em met klotsende oksels kom ik bij de timmerfabriek aan. Als echte Nepali laten ze alles uit hun pollen vallen om ons te begroeten en om vol belangstelling het lijmpistool en de patroon te bekijken/betasten. Net kinderen. De Nepali kijken met hun handen.
We gaan aan de slag. “Can somebody give me a lemon?” “You need for lemon, Sir?” Shyam kijkt mij verbijsterd aan. “Yes, please.” Shyam gaat op de Newari toer en de zoon van de timmerman haalt bij z’n moeder een citroen uit de groentenkast. “Can you cut is please?” vraag ik aan de zoon en die snijd de citroen door midden. Met de sappige kant begin ik de koperen plaat vetvrij te maken. Kunstje geleerd van het mayonaise recept. “Why you do that, Sir?” en ik leg het Shyam uit. Die gaat met de andere helft onmiddelijk aan de slag.
Het is zover, op mijn aanwijzing wordt het topje van de patroon afgesneden en ik plaats de patroon in het pistool. Tuit op de patroon geschroeft en ik doe een stukje voor. Hebberig staat Shyam te kijken. “You want to do it Shyam?” een volkomen overbodige vraag. Halverwege mijn zin heeft ie de montagekit al uit mijn handen gegrist. “Please,Sir, sit down.” er is een sloeltje voor me gehaald en ik ga er dan ook maar eens lekker bij zitten.
De koperen plaat wordt vakkundig op het multiplex bord gemonteerd. Met lijmtangen wordt de plaat grondig aangedrukt op het hout. Nu maar hopen dat het werkt. Nadat we de laatste klem hebben geplaatst nemen we afscheid. Morgen (straks) komen we naar het resultaat kijen.