29 augustus 2007 5:16 uur.
Gisteren was het Jania purnima festival en vandaag is het Gai jatra festival. Heel Nepal is 2 dagen vrij.
Het Jania purnima festival is een gebeuren “very important festival, lots of people coming to Bhaktapur.” “But what is the festival all about?” “Very big festival, you like?” Ik zit met Jeske aan m’n buro en we krijgen van Shyam een bakje prut en een plak chapati brood. Het is voedsel van de dag. Alle Newari eten Kwatie zoals het spul heet en geen dalh bat vandaag. Op mijn vraag waar dit festival voor dient krijg ik dus een super vaag antwoord. Ik slobber maar eens aan mijn kwatie. Mwah, valt mee, de smaak is niet slecht en er zit van alles in. Ik heb geleerd, eerst een hapje, dan pas vragen wat het is. Heeft zo zijn redenen. “What is it Shyam?” “Beans Sir, minimal 9 different kind of beans, sometimes 12 type of beans, like 12 months in a year but minimal 9 different type of beans. Very healthy.” En hij wrijft met zijn hand over z’n buik. “Also very tasty don’t you think Sir?” “Very nice Shyam, I really like it.” Hij glundert. Jeske zit haar halve kopje naar binnen te werken. “You like other one Sir?” “Yes, please Shyam.” En Shyam stuurt zijn zoon naar beneden en gaat er eens lekker bij zitten. “You know Sir, today festival starts in the evening. There will be group of people coming and they will do the stick dance.” “Will they come to the Taumandhi square?” “Sure, but only one group. Tomorrow there will be many groups on the Gai jatra festival, big festival, starts tonight, there will be singing and dancing all night.” “Really Shyam, all night?” “Yes Sir all night.” De zoon komt terug met een nieuwe bak kwatie en ik lurk die naar binnen.
De middag breng ik door in het Heart. Om een uur of 5 komt Jeske en even later komen Joyce met een hele bubs ook het Heart binnen. De langskomende stokdansers zijn vanaf het balkon prima te zien.
Na geduldig wachten klinkt er vanaf de hoofdstraat een hoop herrie die langzaam aanzwelt. Er komt een groep van ongeveer 50 kinderen en jonge mannen langs die met stokken een schijngevecht houden. Als de stoet voorbij is ga ik naar huis.
Als ik om 10 uur naar beneden ga is het nog een drukte van jewelste op straat. Ik ga naast Shyam op de stoep zitten. Er rijden opvallend veel bussen door de straat. “What are all the busses doing on the street?” “Everybody is going to Swaimbu. Big festival, they all come back in the night and they will be singing and dancing.” “Everybody, Shyam?” “Not everybody Sir, if some one dead in family in this year then he is not aloud to go to the festival. So, he is no aloud to go because he lost sister.” en Shyam knikt richting pashminashop. Het is 12 uur, ik ga naar bed. “See you tomorrow Shyam, Souvaratri.” en ik ga naar boven.
03:23. Ik wordt wakker van de herrie. Er komt een drumband langs, echt waar !!! het is #$&%^#@% half 4. Als de band voorbij is hoor ik de zingende, trommelende en vooral klingelende groep fuckers die al de hele maand ’s morgens om 5 uur beginnen te kwijlen. Ze zijn er vroeg bij. Ik probeer in slaap te komen. Draaien, water drinken, draaien, raam dicht, woelen, groep lallende en schreeuwende Nepali, omdraaien, nog maar een slok water en maar kwijlen en klingelen. Het is 4:18, Sodeju, ik ben klaar wakker. Ik heb fantasieën over het in elkaar beuken van een Nepali, helemaal in elkaar rossen. Ik ga eruit.
Laptopje opstellen en mail lezen en beantwoorden. Dan ook maar een nieuw verslag maken van het Jania purnima festival en het Gai jatra festival. “I love the Nepal !!!”
Gisteren was het Jania purnima festival en vandaag is het Gai jatra festival. Heel Nepal is 2 dagen vrij.
Het Jania purnima festival is een gebeuren “very important festival, lots of people coming to Bhaktapur.” “But what is the festival all about?” “Very big festival, you like?” Ik zit met Jeske aan m’n buro en we krijgen van Shyam een bakje prut en een plak chapati brood. Het is voedsel van de dag. Alle Newari eten Kwatie zoals het spul heet en geen dalh bat vandaag. Op mijn vraag waar dit festival voor dient krijg ik dus een super vaag antwoord. Ik slobber maar eens aan mijn kwatie. Mwah, valt mee, de smaak is niet slecht en er zit van alles in. Ik heb geleerd, eerst een hapje, dan pas vragen wat het is. Heeft zo zijn redenen. “What is it Shyam?” “Beans Sir, minimal 9 different kind of beans, sometimes 12 type of beans, like 12 months in a year but minimal 9 different type of beans. Very healthy.” En hij wrijft met zijn hand over z’n buik. “Also very tasty don’t you think Sir?” “Very nice Shyam, I really like it.” Hij glundert. Jeske zit haar halve kopje naar binnen te werken. “You like other one Sir?” “Yes, please Shyam.” En Shyam stuurt zijn zoon naar beneden en gaat er eens lekker bij zitten. “You know Sir, today festival starts in the evening. There will be group of people coming and they will do the stick dance.” “Will they come to the Taumandhi square?” “Sure, but only one group. Tomorrow there will be many groups on the Gai jatra festival, big festival, starts tonight, there will be singing and dancing all night.” “Really Shyam, all night?” “Yes Sir all night.” De zoon komt terug met een nieuwe bak kwatie en ik lurk die naar binnen.
De middag breng ik door in het Heart. Om een uur of 5 komt Jeske en even later komen Joyce met een hele bubs ook het Heart binnen. De langskomende stokdansers zijn vanaf het balkon prima te zien.
Na geduldig wachten klinkt er vanaf de hoofdstraat een hoop herrie die langzaam aanzwelt. Er komt een groep van ongeveer 50 kinderen en jonge mannen langs die met stokken een schijngevecht houden. Als de stoet voorbij is ga ik naar huis.
Als ik om 10 uur naar beneden ga is het nog een drukte van jewelste op straat. Ik ga naast Shyam op de stoep zitten. Er rijden opvallend veel bussen door de straat. “What are all the busses doing on the street?” “Everybody is going to Swaimbu. Big festival, they all come back in the night and they will be singing and dancing.” “Everybody, Shyam?” “Not everybody Sir, if some one dead in family in this year then he is not aloud to go to the festival. So, he is no aloud to go because he lost sister.” en Shyam knikt richting pashminashop. Het is 12 uur, ik ga naar bed. “See you tomorrow Shyam, Souvaratri.” en ik ga naar boven.
03:23. Ik wordt wakker van de herrie. Er komt een drumband langs, echt waar !!! het is #$&%^#@% half 4. Als de band voorbij is hoor ik de zingende, trommelende en vooral klingelende groep fuckers die al de hele maand ’s morgens om 5 uur beginnen te kwijlen. Ze zijn er vroeg bij. Ik probeer in slaap te komen. Draaien, water drinken, draaien, raam dicht, woelen, groep lallende en schreeuwende Nepali, omdraaien, nog maar een slok water en maar kwijlen en klingelen. Het is 4:18, Sodeju, ik ben klaar wakker. Ik heb fantasieën over het in elkaar beuken van een Nepali, helemaal in elkaar rossen. Ik ga eruit.
Laptopje opstellen en mail lezen en beantwoorden. Dan ook maar een nieuw verslag maken van het Jania purnima festival en het Gai jatra festival. “I love the Nepal !!!”
2 opmerkingen:
Prachtig allemaal om te zien, blijkbaar niet om mee te maken.
Er bestaat toch zoiets als dopjes in je oren, al of niet samen met een masker voor je ogen.
Slaap lekker !!!
Verder alles in orde Krijnemans ? :-)
Een reactie posten