Op visite bij Krishna en Roshani

16 april 2007 7:40 uur

De rust is een beetje teruggekeerd. Het nieuwjaarsfeest is bijna voorbij, nog 3 dagen. Vandaag en morgen een rustige dag in centrum Bhaktapur om de 18de weer een chariotpulling te doen. Het afscheid van het feest wordt traditioneel ook weer gevierd met het sleuren aan de chariot om te eindigen in een stenengooi gevecht. Het zal mij benieuwen hoe Nyatapola cafe er dan uit ziet. Wat mijn eigen restaurantje betreft hoop ik er het beste maar van.
Ik begrijp nu wat “ze “bedoelen met “If the tourist come”. Oudjaarsdag en nieuwjaarsdag barste het van de toeristen. Het was een bonte kermis van mensen in. Erg druk. Topdagen voor het Heart. Oudjaarsdag 12.800 en nieuwjaarsdag 15.350 omgezet. Persoonlijk wordt ik daar erg vrolijk van. Boerke Verschuren moet daar behoorlijk om lachen, € 128 en € 150 omzet maar het is hier, opgeteld, een jaarsalaris. Kijk en daar is Boerke natuurlijk weer wel jaloers op. Gisteren, daar in tegen, was een bijzondere slappe dag, toen was het in Thimi te doen. Een klein plaatsje verderop. Vandaag is het op het Dattatraya Square te doen. Het plein met het nog steeds gesloten Peacock restaurant dus hopenlijk druppelen er wat toeristen het Taumadhi Square op.

Eergisteren ben ik samen met Joyce en Yvonne uitgenodigd voor een dineetje bij Krishna en Rosani. Yvonne is de nieuwe vrijwilligster van Swarga. Nu eens geen jong ding uit Groningen maar een vrouw van middelbare leeftijd uit Enschede. Yvonne is fysiotherapeut en heeft 7 jaar in Nepal gewoond.
We treffen elkaar om 17:00 uur in het Heart en gaan naar Krishna’s huis. Deur door, eerste verdieping, schoentjes uit en Joyce laat haar kamer zien. Best groot maar wat doe je er mee. Na wat rondgesnuffelt te hebben gaan we weer een trapje op en komen in het gezamelijke woonverblijf. Een kamer van 5 x 5 meter. Op de grond, in een hoek, ligt een kleed van 2 x 1,5 waarop wij plaats nemen. Aan de “overkant” staat in een kastje de TV. Verder helemaal niets. Gezeligheid is ze vreemd. Krishna en Rosani komen naar beneden en we begroeten elkaar. Of we op het dakterras willen eten. Graag, alles beter dan deze kale ruimte. Weer een trapje op en ik sta oog in oog met een geit. In een kleine ruimte, op stro, staat een geit, zodra die ons ziet begint hij klagelijk te blaten. Lekker mager ding, dus extra goedkoop, om langzaam vet te mesten en dan te verorberen met het Newari festival in november. Heel apart. Weer een trapje op en dan heerlijk, buitenlucht. We gaan op het vloerkleed zitten en er worden 3 borden met eten geserveerd. Ik wacht en Krishna maand mij tot eten aan. “Where is your plate?” “We have all ready eaten” “Excuse me, why?” “Yeah, it’s a habit.” “Ja dat is hier heel gewoon” zegt Joyce. Dat ze geen eet cultuur hebben weet ik inmiddels maar dit slaat echt alles. We worden gevoerd en Krishna en Rosani zitten op een half metertje naar ons te staren.
Ik wil wat foto’s nemen maar mijn baterijen zijn leeg. Vergeten op te laden. Ik neem wat foto’s met het toestel van Yvonne. Ik zal proberen ze te pakken te krijgen.
Het is een Newari maaltijd en erg lekker. Yvonne drinkt er cola bij, Joyce Chang en ik Rakschi. (Ik moet toch eens uitzoeken hoe je het schrijft) Na de maaltijd is het al redelijk donker en we gaan naar binnen. Langs de geit, die inmiddels ligt te slapen, naar het woonvertrek. We zetten ons en meteen wordt de TV aangezet. Er worden wat beleefdheden uitgewisseld en we kijken wat TV. Na een kwartiertje zeg ik dat ik nog wat moet checken bij het Heart en vraag aan Joyce of dat erg onbeleefd is. “Ben je gek, meestal verdwijnen ze onmiddelijk na het eten” Ik zeg mijn zinnetje, sta op, bedank Rosani voor een heerlijke maaltijd, namaste er lustig op los en ga naar beneden. Terwijl ik naar het Heart loop bedenk ik dat ze helemaal niets van gezelligheid snappen. Ze zijn echt heel anders. Als ik bij het Heart kom is het zo druk dat ik besluit om naar de Khwopa te gaan. Ik ga geen stoeltje opeisen waar een betalende klant kan gaan zitten.

Gisteren belde GertJan. Ze waren terug van hun trekking en weer in Pokhara ge-ariveerd, zaten op een dakterras van een kopje koffie te genieten en gingen gelijk door naar Chitwan. Hij heeft regelmatig SMSjes gestuurd, ik heb er niet 1 ontvangen. Ik wacht ook nog steeds op het pakje van Menno en Ingeborg. De berichten en het pakje zullen mij nooit bereiken, vrees ik.

Gisteren ook een waterpomp gekocht. Op dit moment is de status quo dat ik water uit de put mag gebruiken omdat ik een nieuwe pomp heb gekocht. De mannen gaan hem vandaag aansuiten en ik hoop dat ik ook van dat gezeik af ben. Ik ben erg afhankelijk van dit water. Het Heart is een beschermd stadsgezicht. Aan de buitenkant mag ik bijna niets veranderen. In het Heart zijn op verschillende plaatsen watertanks ingebouwd. In totaal heb ik 900 liter opslag. In de keuken is een 200 litertank die alleen bebruikt wordt voor de afwas en het koken van rijst, noedels enz. Als dat op dreigt te raken wordt er via een pompje vanuit de andere tanks, bijgevuld. Het andere water wordt gebruikt voor het toilet. Het vreemde verschijnsel doet zich dan ook voor dat hoe drukker het is deste eerder kom ik in de problemen. Mijn water raakt op. Of je nu plast of poept elke keer donder je 10 liter water weg. De helft van de gebruikers “spoeld” d.w.z. dat ze hun kont met water wassen na het gebruik en dus daarna hun handen wassen omdat ze net hun kont hebben gewassen.
Bhaktapur staat bekend om zijn rioleringssysteem. Het is super goed en nergens in de stad is een open riool. De watervoorziening daarin tegen is belabberd. Als je al een aansluiting hebt kun je daar 1 uur per dag gebruik van maken. Dan wordt er namenlijk water ter beschikking gesteld. Mensen die het niet kunnen betalen, en die zijn er een heleboel, gaan dus iedere dag water halen uit de gemeenschappelijke putten die zich op diverse plaatsen in de stad bevinden. Als je het wel kunt betalen heb je een pomp die op het uur U het aangeleverde water naar een, op het dak van het huis staande, tank pompt. En dan maar hopen dat je tank vol is na dat uur. Begrijpen jullie nu het probleem van de power cut’s. Een coördinatie tussen de diensten is natuurlijk onmogelijk. Het komt regelmatig voor dat het tijdstip van de waterdistrbutie samenvalt met de power cut. En dat is zwaar powercut, sommige gezinnen hebben 3 dagen geen water, maar wat te denken van het Badgaon guest house. Ik heb verschillende malen van toeristen gehoord dat het een but guest house is omdat er geen water was, laat staan dat er gedoucht kon worden. Erg moeilijk uit te leggen.
Je ziet dan de vrouwen naar de stadswaterput lopen, met hun kan water terug naar huis, alle trappen op naar het dak en vullen die tank. Terug trappen af, naar de stadsput enz. Ik ben dus erg blij met het water uit de put. Ik heb 24 uur water tot mijn beschikking en dat is hier een super luxe. Speciaal omdat ik een extra damestoilet wil installeren ben ik erg gebrand op een goede verstandhouding met mijn waterleverancier. Dus een “one horsepower pump made in India” aangeschaft. 8.000 rupee. Daar gaat m’n winst !!

Ik heb een mailtje van Marja gehad en zal er een stukje van copieëren. (met medeweten) Misschien helpt het de nieuwe zender.

Weet je nog dat ik je poos geleden een intenet site doorgaf van een radio station met golden oldies waar je oa via internet naar een stream kon luisteren.
Ik ben daar jaren fan van geweest tot mijn vriendjes daar een maandje geleden de zak kregen (de meesten werken daar al 19 jaar en hebben er hun ziel en zaligheid in gelegd. De nieuwe eigenaren zijn het format giga aan het wijzigen. @#^% talpa (van wie het laaste 4 jaar is)
Ze vinden de gemiddelde luisteraar te oud, en daarom kunnen ze geen
reclame sponsers krijgen. Ze gaan zich richten op jonger publiek, alsof daar al niet genoeg zenders van zijn, #$#^% met allemaal van die dj's die er geil van worden om hun eigen stemgeluid te horen.

Nu is een van die ex dj's een weblog gestart en vroeg mij een logo te maken voor dit bepaalde onderwerp. Ik luister nu via een internet stream naar een net begonnen radio zender.

www.radio1008.nl

Niemand weet nog wie er precies achter zit, voorlopig is het nonstop muziek
maar volgens de roddels zitten er de ex dj’s van Radio 10 Gold achter. Ze draaien alleen maar muziek uit de jaren 60, 70 en 80 je kan uit die periode van allles aanvragen.

Lieve Marja, bij deze mijn belofte ingelost.