13 april 2007 14:38 uur
Vandaag om 5 uur uit de veren. Soms kan ik het zelf niet geloven. Shyam loopt net de dakterrastrap af. Scrabble woordje erbij ! Hij is in zijn nopjes. “How many rooms?” Het is mijn standaard vraag. Soms 4 kamers, soms 5. Steenvast roep ik “Good, good for you Shyam” Nu is zijn antwoord “Full sir, full” “Whauw, good Shyam, very good” “Thank you sir, breakfast?” “Yes Shyam, please make me breakfast.” Fruityoghurt met een “small pot” black tea, ik leef er al maanden op. Terwijl Shyam zingend de trap afloopt maak ik mijn laptop gereed en ga mijn mail lezen. Het gaat niet, geen verbinding te krijgen. Opruimen dat ding en het dakterras op. Na het ontbijt ga ik naar het Heart. Twee borden zijn geariveerd en onmiddelijk opgehangen. Het is anders. Ik vind het prima.
Even voor de kenners: ik heb de ontwerpen al in huis maar omdat ze erg opgeblazen moeten worden zijn de JPEG’s 2,5 to 3 Mb groot, dat is niet te uploaden. Nu heb ik er een foto van gemaakt en kan ik vol trots de eerste foto op het web zetten van Heart of Bhaktapur. Ik neem een kopje black tea en ga ff op het terras zitten. Het is een dukte van jewelste. Vlak voor mijn neus dringen de vrouwen om hun “Puja” te doen. Puja (Poezja) = offerande. Ze hebben een schaaltje bij zich met allerlei giften. ( beetje rijst, soms een ei, wierook enz) . Met hun rechterhand raken ze de “god” aan en slaan een soort van kruis. Dan strooien ze hun giften in het rond. Ik knip nog gauw ff een vrouwtje met een enorme mand groente. Omdat ik er toch sta neem ik een foto van het tegenover ons gelegen huisje, van het dak. Het is dakpanloos, we scrabblen gewoon door, thuis zoek ik een reeds gemaakte foto op van hetzelfde huisje. Ik wilde toen alleen wielen van de te bouwen chariot fotograferen maar gelukkig staat er ook een deel van het dak op. Zoals te zien, gewoon met pannen. Ik neem onmiddelijk een foto van het Nyatapola cafe, ik moet er thuis vast nog wel een hebben. De ontbrekende dakpannen zijn gebruikt om te gooien, herinneren jullie nog? Bhaktapur is Unesco World Heritage, na de aardbeving heeft het milioenen gekost om deze stad weer op te bouwen, Het interreseerd die gasten geen zak ! Gewoon hufters. Niet je stemming laten verpesten Rick, !! Hop een rondje op de markt. Het is “oudjaarsdag” ze hebben wat te vieren. Er moet fors gegeten worden en dat gilt om offers. Duizenden, ik overdrijf niet, geiten, kippen en eenden worden vandaag geofferd. Ik heb het expres niet gefotografeerd omdat ik ook aan de witte zieltjes denk maar delen van de diverse pleinen zijn fors rood gekleurd en het kleeft behoorlijk aan je schoenzolen. Ieder gezin doet minstens 1 offer. Er wonen 200.000 man in Bhaktapur dus een stuk of 20.000 offers ?
Wel schiet ik wat plaatjes van nog levende diertjes en een niet zo’n schokkend plaatje van een buffel. ( een dooie !!! ) De chariot, die pal voor Shyam’s family house staat is ook een offerplaats. Ook op dit pleintje woont een slager. “Butcher Sir, lowesed kaste” volgens Shyam. Op de foto is te zien dat de buffel wat geblakerd is. Om de geiten en buffels te ontharen, worden ze op branden hooi gelegd. Het stinkt behoorlijk. Verbrand haar. Stel je voor, 1 op de 4 huizen heeft zo-een vuurplaatsje voor zijn deur. We doen de verhouding 1 op 4. Dat wil zeggen dat er gedurende deze dag 5000 geiten liggen te schroeien in Bhaktapur. Overal ruik je de stank van verbrand haar. Ik vind het niet erg om nu, 15:10 in de Khwopa te zitten schrijven. MET DE RAMEN DICHT !!!!! Het stink namelijk een beetje. Ik maak mijn rondje af en ga naar de Khwopa. Onderweg kom ik nog een groepje koeien tegen gedreven door een Holy man. Gaaf, denk ik, een kudde goden.
Vanavond ben ik uitgenodigd bij Krishna thuis. Krishna heeft vanochtend ook een geit geslacht, sorry, ge-offerd. Ik ben benieuwd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten