De waterpomp

21 april 2007 2:49 uur

Dat de rust was weer gekeerd had ik beter niet kunnen schrijven. Het is de goden verzoeken en ik bevind me in een land waar ze er trots op zijn dat ze 33.000.000 goden hebben. Dus dat verzoekje is wel aangekomen.
Mijn waterpomp werkt !!! De derde dan he. Wat een gezeik, de one horsepower pump with extra sucking strength, die suckt voor geen meter. Na een belletje begeef ik me naar de bron en zie inderdaad een miezerig straaltje uit het perspijpje komen. “Maybe we can repair it” “Are you crazy ? I want an other pump !” “Really?” De plumber ziet aan mijn gezicht dat ik het meen en de pomp wordt weer afgebroken. Ik wip het Heart in en neem een koffie. De man van het Nyatapola restaurant, waar ik het water mee deel, was al langs geweest om te klagen. ’s Middags wordt met veel bombarie de tweede pomp geïnstalleerd. Andere pomp andere plumber. Alle onderdelen worden aan de pomp gemonteerd en net op het moment dat we willen testen, powercut. We kijken elkaar aan, dat zijn er een heel stel hoor, op iedere werkende Napali staan er 10 te kijken, en we schieten allemaal in de lach. Ke garne, what to do? We gaan in het Heart een bakkie doen. We nemen allemaal thee ( Senseo werkt ook niet ) en de Nepali praten druk over de pomp. Power ! Allemaal naar de bron en binnen 10 minuten werkt de pomp.............. niet. Hij is met geen mogelijkheid aan de praat te krijgen. Ik draai me om en ga naar de Khwopa. Ik vertel Shyam het hele verhaal en hij baalt als een stekker. De pomp is via zijn vriend geleverd. Shyam klimt in de telefoon en na enkele gesprekken we mij beloofd dat er morgen een nieuwe pomp klaar staat. Ik ga maar naar boven en slinger mijn laptop aan. Ruis, die nu met zekerheid Luis heet, de spaanse fotograaf, komt al pratend de tap op. Die gozer praat aan een stuk door. Ik wordt er horendol van maar vanavond checked hij uit.
“Maybe I stay till tomorrow, then the festival is finished and I can make pictures of the chariot pulling again” “Yeah, sure, good idea” Nou vooruit nog een dag dat gelul, moet kunnen. Bla, bla….. “I have to go to my restaurant” “I’ll go with you”.
De volgende dag, 18 april belt GertJan dat ze nog een dag in Chitwan blijven. Het is er super relaxed ze gaan de chariot pulling missen maar dat hebben ze er voor over. Shyam komt naar boven en verteld verheugd dat de pomp is geariveerd. Joepie de poepie. Kantcha, een van mijn boy’s, is de pomp al op komen halen en de plumber is on his way. Shyam en ik naar beneden. Daar staat Luis. “Now I know for sure that I check out today. I go to India. So I check out now.” “Just one moment Sir, I go with Rick to restaurant and come back quickly, Oke” Shyam en ik op weg.
De derde pomp wordt aangesloten en …… hij werkt. Je vergeet bijna dat het heel normaal is. Terwijl de tanks worden gevult beginnen de andere manne mijn restaurantje weer te bepanseren. Houten platen voor de ramen, de borden worden weer binnen gehaald en om 14:00 uur gaat het stalen hek voor de deur. Het wordt weer oorlog. Shyam en ik sjokken naar de Khwopa. Luis is in een geanimeerd gesprek met een kerel. “You remember that Shyam say that he is from UK, he is not, he is from Spain” “I have a UK passport but I live in Spain. Hello I am David” Leuke vent. Hij is met zijn ouders meegegaan naar Spanje toen hij 7 jaar was. Hij spreekt vloeiend Spaans en Engels. Hij is 41 jaar en reist 4 maanden per jaar door de wereld en doet dat vanaf zijn 30ste . “So I decided that I stay for one day” “Sure Luis” zeg ik en moet lachen. We babbelen wat en spreken af dat we om 16:00 naar het dakterras van het Badgaon restaurant gaan.
Als ik het terras van Badgaon opkom is het al redelijk druk. Luis en Davis zijn er al en even later komt Joyce ook aanwaaien. Ze heeft drie meiden bij, het zijn studenten aan die 2 maanden hier bivakeren. Ze slapen in Swarga en gaan een DVD maken met ........ kwee nie meer. Ze zijn hier 2 mnd dus daar kom ik nog wel achter.
De chariot staat op een andere plaats maar het verhaal is hetzelfde. Twee partijen gaan zo hard mogelijk aan dat ding sleuren en het eindigd met stenen gooien. Ik voel mij een beetje als toeschouwer in de gladiatoren arena. Met een biertje in de hand kijken hoe twee partijen elkaar aan gort gooien.
Het trekken is weer indrukwekkend en upper Bhaktapur lijkt te winnen. Voor de Badgaon langs wordt de chariot het Taumanhi Square opgetrokken. Het gesleur wordt heviger en heviger tot plots de chariot rechtsvoor wegduikt. Gegil van het plein en het terras. Iedereen denkt dat het gevaarte om zal vallen maar om voor ons onverklaarbare redenen blijft de kar in zijn vreemde positie hangen. De eerste steen vliegt door de lucht. Het volk splijt en het stenen gevecht barst in alle hevigheid los. Omdat het gevecht zich op het plein afspeeld kunnen wij, Badgaoners, aan de rand van het terras het gevecht volgen. De pannen van het Nyatapola cafe moeten het ontgelden. Er vallen wat stenen op het terras en iedereen gaat naar binnen. Wij veroveren ook een tafeltje en gaan van een heerlijk dineetje genieten. Morgen zie ik wel of m’n restaurantje nog bestaat.
19 april, ontbijtje, douche en maar eens kijken af alles nog staat. Het dat van Nyatapola cafe heeft het zwaar te verduren gehad. Midden op het plein staat de chariot. Het rechter voorwiel is afgebroken. Het is onder de kar terecht gekomen en dat is maar goed ook anders was hij om gekeukeld. Voor het Heart ligt een stapel stenen. Die zijn teruggegooid door de gemeente. Vroeg in de ochtend is het plein aangeveegd en waar de straten zijn opgebroken door de stenengooiers is een pluk stenen terug gelegt. Ik neem wat foto’s. De stenen zijn ook uit de Nyatapola tempel gesleurt. Ongeloofelijk maar waar, wat een zooitje. Gelukkig heb ik geen schade.
’s Middags pik ik een terrasje, mijn eigen terrasje en wacht op de dingen die komen gaan. Langzaam druppelt het vol. De drie DVD grieten komen aan colatje drinken, Luis en David komen een biertje drinken en even later komen GertJan en Willemijn het terras op. Na een stevige knuffel wordt er in geuren en kleuren verslag gedaan van hun trekking. Het is erg gezellig en langzaam veranderd de dag in de nacht.
20 april Ik sta een beetje brak op. Ik installeer mijn laptop en even later komt GertJan de trap op gestommeld. We nemen een ontbijtje op het dakterras en butteren de ochtend door. GertJan en Willemijn vertrekken over enkele uren en wllen nog wat souveniertjes kopen. Na het pakken van de koffers, shoppen we een rondje en doen een lunch in het Heart. Joyce en Krishna komen afscheid nemen en om 14:00 gaan we naar de Khwopa. Ik ga mee naar het vliegveld maar mag als niet passagier de vertrekhal niet in. Een stevige knuffel later stap ik in de taxi om de terug reis aan te vangen.
Als ik in de Khwopa aankom staat Luis gepakt en gezakt klaar. Vandaag gaat hij daadwerkelijk vertrekken net als David. Die is ’s morgens al vertrokken. Ik ga naar mijn kamer, neem een grote wiskey en ga ff op mijn bedje liggen. Om 2 uur word ik wakker. Klaar wakker. Mooi, kan ik mijn verslag maken.