Bhoda and Monkey-temple

5 april 2007 11:14 uur

Gisteren een druk dagje gehad. Om 5 uur was ik uit mijn bedje. Laptopje opgesteld, mail lezen en beantwoorden en dan de ontwerpen van de borden onder de loep genomen. vandaag om 9:00 uur komt mijn mannetje om de definitieve ontwerpen op te halen. Na het knip en plakwerk in de diverse tekeningen te hebben gedaan zet ik alles weer op mijn memorystick en heb het verslag van 4 april afgeraffeld. Om 10:00 komen GJ en Willemijn uit hun bedje gekropen. Op het dakterras wordt een licht ontbijtje genomen en uiteraard een kopje koffie. Er zijn weer pad’s !! Besloten wordt om naar Bhoda te gaan. Een, voor het merendeel, Boedistisch plaatsje met een enorme Stupa, Boedistische tempel ?? Willemijn heeft er hele fijne herinneringen aan en wil dit graag met GJ en mij delen. we besluiten om na de lunch de trip te maken en gaan nu een kleine wandeling door Bhaktapur doen. ( Niet te veel want Krishna gaat de rondleiding doen met uitleg betreffende de bezienswaardigheden. We slenteren via Taumandhi square richting Durbar square om voor GJ wat geld uit de muur te trekken. Uiteraard is de eerste “buiten werking” maar gelukkig zijn er twee flappentappers. Wat foto’s van de pornotempel en even doorschieten via de “golden gate “ naar het koninklijk bad. Lekker relaxed rondsjokken. GJ moet een tandenborstel hebben dus slenteren we richting minimarked. Tegenover de minimarked is een kapperzaak. Terwijl we uit de minimarked stappen worden we gewenkt door een van de kappers. “Komop GertJan, laat je scheren. “ GJ stapt naar binnen, onderhandeld over de prijs en voor 50 rupee krijgt hij “The full treatment” , scheren met hoofdmassage. Willemijn en ik wachten geduldig tot meneer klaar is. 20 minuten. Daarna voor “a small bite “ naar het Hart.
Tijdens onze wandeling naar het Khwopa guest house worden we voorbij gereden door een taxi. “Need taxi ?” “Yes,” antwoord ik en hij stopt. “We want to go to Bhoda, how much ?” “600 rupee” “Phaaa to much” “400,….. good price” “300, I give 300” “ 350, Oke?” Ik steek mijn hand door het raam en geef hem de vijf. “Deal, 350, get in” zeg ik tegen GJ en Willemijn. Terwijl ik Willemijn help met instappen wordt ik aangestoten door een gids. “Hey, how are you” en we schudden handen. De gids duikt met zijn hoofd de taxi in en er wordt behoorlijk Nepali gesproken. “300” zegt hij tegen mij als hij is uitgesproken met onze taxichauffeur. “not more than 300, don’t give more than 300, I spoke to the man.” We nemen afscheid en ik stap in. Hobbelend en klotsend rijden we door het landschap. “Take picture “vraagt de man en stopt zijn karretje. Plaatje geschoten en weer op weg. Als we in Bhoda aankomen vraagt de chauffeur hoelang we blijven. “We don’t know, maybe 2 hour, maybe 3 hour, we don’t know” “Oke, I wait here, Oke, for you I wait here” “Oke, do what you want” en we duiken de massa in.
Willemijn weet de weg. ff links, ff rechts, klein straatje door en Whoooo, een enorme Stupa. We sjokken er maar eens omheen. Linksom natuurlijk, met de klok mee. Rijen gebedsrollen zijn er in de muur verankerd in groepjes van 5 of 7. Altijd oneven. Het is niet druk. Er lopen veel tibetanen een rondje. Het is een erg grote Stupa en we besluiten de 5 verdiepingen maar eens te beklimmen.
Het verschil tussen Hindoe-isme en Boedisme is enorm. Het valt mij meer en meer op dat ik heel weinig weet hoe de andere religies functioneren. Hoewel Boedisme geen religie is maar een levenswijze, bidden ze toch erg veel. Dit bidden gaat op een ietwat andere manier dan de manier die ik gewend ben.
Je gaat voor een houten vlondertje staan, bestaande uit twee lange, inmiddels heel gladde, planken. Je neemt uit de meegebrachte gebeds atributen, de handschoenachtige lapjes, een doek waar je lichaam op rust en soms een hoofdlapje. Van dee handschoentjes leg je er op iedere plank een en de lappen leg je in het midden. Dan ga je veer de planken staan, vouw je handen samen en breng die, tijdens het prevelen van gebeden, naar je voorhoofd. Dan ga je op je knieën, laat je handen op de handschoentjes rusten en in een vloeiende glijbeweging strek je je lichaam totdat je voorhoofd de planken raakt. Dan lig je dus volledig gestrekt op het vlondertje. Deze beweging wordt dan in tegengestelde richting gemaakt om weer tot recht stand te komen. Dit herhaal je zo’n 50 tot 100 maal. Hoe meer, hoe beter natuurlijk. Rare mensen, die Boedisten.
We gaan naar de hoogste verdieping en maken een rondje en bekijken de omgeving. Verdiepinkje zakken en weer een ronde. “Nu moeten we nog een ronde maken, altijd oneven” zegt Willemijn. Terwijl we een rooftop dakterras uitzoeken maken we een derde rondje. We pikken een dakterrasje en gaan daarna terug naar de taxistandplaats. “Ik wil eigenlijk ook wel naar de monkey tempel” “Eh,... de wat?” “De monkey tempel, dat is ook heel leuk” “Oke, waar is die?” “Bij Kathmandu in de buurt” “We zullen het aan de taxichauffeur vragen, lijkt me als hij er nog is.” De man is er nog en na weer een stevige onderhandeling gaan we naar de Monkey tempel om daarna naar Bhaktapur te gaan. Ritje file rijden en uitlaatgassen inademen.
De Monkey tempel ligt op een kleine berg. Het is ook een enorm complex. We sjokken de trappen op en krijgen een steeds beter overzicht van Kathmandu. Jammer dat door de smog er altijd een mistige wolk boven de stad hang. Het is er constant heiïg. Boven schieten we wat foto’s en kijken wat rond. Na een half uurtje gaan we weer naar beneden om huiswaarts te keren. Het is nog drukker. De rit duurt 1,5 uur en Willemijn doet een tukkie.
In Bhaktapur aangekomen gaan we rechtstreeks naar ons restaurant. We hebben honger. Nawaray heeft zich uitgesloofd. Allemaal lekkere hapjes. Na de maatijd steekt GertJan een sigaar op en we nemen alle twee een lekkere wiskey. Om een uurtje of 11 gaan we naar huis. Shyam en zijn vrouw zijn nog op en ontvangen ons met open armen. “You like Nepali wine, sir, my wife make” “Sure Shyam, we like Nepali wine.” Shyam komt met een doezelige glazen pot aanwaaien . “You see sir, I am a little bit drunk, because the bottle was full but I already drink this much.” en hij wijst met zijn duim de helft van de pot aan. “No worry Shyam, we had already drinks.” Shyam’s vrouw en Willemijn haken af. De mannen maken de pot Nepalees bocht soldaat. Een vermoeiende maar hele leuke dag.