Waar zijn de Himalayan Inn borden !!!!!!!!!

14 maart 2007 9:30 uur

De Nepali zijn volledig van slag. Het regend nu drie dagen en dat is zeer ongebruikelijk voor de tijd van het jaar. Er is ook geen moer aan om nu door het stadje te lopen. De straten zijn leeg en het is klam en koud. Ik heb net mijn zoveelste menu geprint. Ik nader het goedkeuringspunt, denk ik. Domme fout geweest, Toon zal wel de pest in hebben. De veranderingen zijn niet misselijk. Ik had natuurlijk alleen een Engels menu moeten maken en als alles Oke zou zijn, dan pas de vertalingen aan m’n broertje moeten vragen. De Europese manier werkt hier niet. Alles van tevoren organiseren en kopen is absoluut fout. Gelukkig zijn mijn gekochte noodverlichting lampen geen weggegooid geld. Ik heb 10 kleine TL.lampjes gekocht die een eigen batterij hebben. Deze lampen sluit je aan op een stopcontact waardoor ze kunnen opladen. De verbinding moet intact blijven want, als de stroom uitvalt springen automatisch deze lampen aan. Speciaal uit Kathmandu laten komen en erg makkelijk. Mijn enige angst is dat ze gejat worden, moet ik nog iets op verzinnen. De power cuts komen zeer onverwacht. Je hebt de reguliere en de plotselinge stroomuitval. Regulier wordt van te voren aangegeven en dan weet je dat de stroom binnen +/- 10 min. voor of na dat tijdstip uitvalt. Kan overigens ook en half uurtje eerder zijn. “Hi hi, Nepali way” De onverwachte power cut’s komen meestal voor door kortsluiting in de leidingen. Alle leidingen lopen bovengronds. Ik heb er speciaal enkele foto’s van gemaakt. Kortsluiting ontstaat meestal door regen............. Juist ja.
Ik zit te wachten op Shyam. Die gaat naar de bank om centjes voor mij te gaan halen. Ik voel me best schuldig, het komt met bakken uit de hemel. Ik ga maar met hem mee om de pijn te verzachten. Het is 9:55 ik sluit af.

11:30 Ben ik weer. Ik ben om 10:00 naar beneden gegaan, geen Shyam, wel een plaatsvervanger. “Namaste. Where is Shyam, you know?” “Shyam eating dhal bad, Sir, back in 20 minutes” “Oke, thanks” Gelukkig had ik mijn vers uitgeprinte menu bij me. “I go to Himalayan Inn and be back in 20 minutes to see Shyam, please tell him” Ik ga er vanuit dat hij niets weet van het tripje naar de bank maar wil wel Shyam activeren. Hup, lekker de regen in, niet grappig. In de Him is het lekker. De mannen “Namasteën” er lustig op los en er is een leverantie geweest van bestelde spullen. Nieuwe handdoeken voor in de keuken en op het toilet. Dweilen, specerijën en ander spul voor in de keuken. Ik krijg onmiddelijk een beker thee in mijn handen gedrukt, no sugar. Kijk, dat kunnen ze wel onthouden. Ik groet iedereen separaat terug en geef het menu aan de kok. “Please check and let me know after I come back, Oke?” Yes, natuurlijk Oke, wat moet ie anders. “Now I go to the bank and get some money, then I come back so we can go to the minimarked, Oke?” zeg ik tegen Ujjol. “And please, you check also menu special on prices, because I need to print 10 menu’s and get it laminated” Hij begrijpt het en ik keer huiswaards. Bij de Khwopa aangekomen, geen Shyam. Ik zeg tegen zijn vervanger “I hope Shyam comes soon, I have still no signboards” Onmiddelijk grijpt hij de telefoon, pakt het adressen boek en drukt een nummer in de telefoon. Geen verbinding mogelijk. Ikzelf heb ook erg veel last van het slechte telefoonverkeer. De toontjes vliegen door de ruimte, het geen verbinding muziekje, fout nummer toontje, in gesprek riedeltje, alles behalve een stem. Hij blijft herhalen. Niet te geloven. Ik zou het na 3 keer opgeven maar hij gaat constant door. Shyam komt binnen “Namaste, Sir” en gaat over op het Newari. Shyam grijpt de telefoon, zelfde ritueel, minuten op de redail knop drukken met hetzelfde resultaat. Na 15 minuten is Shyam nog steeds bezig. “Maybe telephone broken?” sugereer ik. “But I dail his number, brothers number and fathers number two mobile phones and one home phone, all broken?” Hij is niet stom, onze Shyam. “You go upstairs and I take care, Sir, Oke?” Ik snap zijn probleem. Het is gezichtsverlies als die gozer niet snel die naamsborden brengt. Shyam heeft deze kerel aangeprijst en nu laat die fucker niets meer van zich horen. Ik ga naar boven en besluit om een uitgebreide douche te nemen. Lekker alle shit van mijn lijf gespoeld alles schoon aangetrokken, mij krijg je $&^@%#*^! niet klein. Ik pak mijn laptop maar weer uit en ga door met mijn verslag.
11:54 Shyam komt de trap op. “Telephone broken, Sir” lacht hij, “Not mobile phone but telephone company broken, Sir, to much rain” Onze Shyam is naar mijn borden meneer gegaan om te vragen hoe het zit. “He comes one o clock this afternoon, Sir” Hij kijkt heel blij en ik ben blij voor Shyam. Hij drukt mij ondertussen een stapeltje bankbiljetten in mijn hand. “No one knows about this, Sir, Please keep it that way.” “Sure Shyam, dhane bad, thank you very much Shyam, I’m very happy, dhane bad,” Lachend gaat hij de trap af, “counting,Sir?”
“Why Shyam, No one knows, so what is there to count?” Hij lacht hard onze Shyam, ik ben blij dat hij mijn humor begrijpt. Wat een kanjer. Nu snel inpakken en aan de slag. Kijk ook maar eens naar dat foto-tje van een naamloze Himalayan Inn.