Trees doet het met een Canadees

04 januari 2007 16:30 uur

Ik ben benieuwd of Stan het voor elkaar krijgt. Het valt niet mee lijkt mij om een fatsoendelijke ontbijt c.q. lunchroom en een bakkerij te maken in een gebouwtje van 2,60 X 6,50. We hebben we 4 verdiepingen tot onze beschikking ( het dakterras is een voledige verdieping ) maar ik weet niet of er toekomst zit in The Donut op deze plaats. Misschien moet ik de broodjes als deegbollen kopen bij De Pompernickel; als ze dat doen.
Een sms-je gehad van Joyce. Die is vandaag vertrokken en land vanavond in Kathmandu. Ze belt, sms-t ze , om door te geven hoe laat ze morgen komt om een senseotje te komen drinken. Ik ben benieuwd hoe het allemaal gaat lopen.
Ook al is het “of season” toch zijn er iedere dag kamers geboekt in de Khwopa. De meeste blijven 2 nachten en vertrekken dan weer. Op dit moment zijn er 3 Fransen en een Canadees. Shyam is verguld; 4 kamers verhuurd. “I think you bring me luck, sir”, hij moest eens weten. “Why you think that Shyam?”. “Since you are here, every day renting rooms. “ “Yeah, and you think it’s because of me”. “Yes, sir” . “Oke, give me discount”; kijk dat snap tie nu weer wel heel snel, hij kan heel guitig kijken, onze Shyam.

Vanmorgen was mijn buro bezet door een kerel. Met een gebaar nodigd hij mij uit om aan het tafeltje aan te schuiven. Hoezo nodigd hij mij uit? Da’s &*^%^&(#@& mijn buro!!! Maar dat kan hij natuurlijk niet weten. “Hello, where you from?”open ik. “Canada” maar dat klinkt vreemd. “Quebec?” probeer ik. “Oui”. Op dat moment staan de Fransen aan het andere tafeltje op en gaan naar beneden. Wie weet wat ze allemaal hebben gezegd met het idee dat die vogel aan het andere tafeltje het toch niet zal verstaan. “I don’t speak France, do you speak English?”. “A litle, I don’t speak Dutch , so we are even” “How long…..”
De gebruikelijke vragen; hoelang in Nepal, waar ben je allemaal geweest, waar ga je nog naar toe en hoelang blijf je nog. Dan pas de vraag; hoe heet je en wat doe je voor de kost. “My name is Steven and I fly an airplane”. “Your a pilot?”. “Yes”. “You have your one plane?”. “No, I am working for a boss”. “What do you fly?”. “Oh, passengers and cargo”. “How many passengers?”. “Ten” . Hij haalt een memory stick uit zijn jaszak en doet die in zijn digitale camera. Hij prutst wat en geeft dan de camera aan mij met de instructie , hoe door te bladeren. Gaaaaaf, een watervliegtuig zoals je in films ziet met exact dezelfde achtergronden. Schitterend. “What the F.. are you doing in Nepal? Look how beautiful it is” Ik ben sprakeloos. Wat een geweldige foto’s. “Yeah, I just want it to see something else” Dat vind ik waanzinnig van mijn Nepal avontuur tot nu toe, de verschillende mensen die ik ontmoet. Het gesprek gaat over op het land zelf, niet zo moeilijk na die foto’s. “I thought that Quebec want’s to be independent?”. “Yeah, we do; but the first time in a referendum the votes where 40% - 60% and the next time in 1996 the votes where 49% - 51%. So it will happen.” “Maybe that’s better”. “You know, we are surrounded by America, English spoken Canada and the sea so we want to have are one identity”. Arm klein nieuw landje, denk ik . “How big is Quebec?”. “Oh .. 4 times France”. “Pfoe, that’s big”. “Mwa, there are only 7 million people living there.” Ik begrijp opeens dat je een vliegtuig nodig hebt om daar te wonen.

Eergisteren, gisteren en vandaag een beetje geluiert en calculaties gemaakt omtrent brood. Ik heb een site gevonden op het web die erg helder is in het broodverschijnsel. http://www.classofoods.com/index.html Wat zouden we toch zijn zonder internet. Hoe meer ik het lees hoe erger het wordt. Het bakken van brood is een ambacht, iedereen kan het leren dus waarom ik niet? Ik begin gewoon met twee soorten. Het gelukte brood en het mislukte. Nu maar hopen dat de verhouding meer is als fifty-fifty.