dinsdag 16 januari 2007

De ultieme rollercoaster ride !!!!!!!!

16 januari 2007 11:33 uur

“Hello Rick, how are you?” Het is Krishna aan de GSM. “Fine, how are you?” “Also fine, remember that we talked about the infotheek and that we want to go there?”. “Yes, I do, I would go there to look for a printer”. “Well today is the last day of the exhibition so if you want to go, we have to go today”. Klinkt logisch. Tijdens een van de besprekingen met Krishna en Joyce ben ik tot de conclusie gekomen dat het veel beter is om een printer te kopen en onze eigen menu’s te printen dan dit uit te besteden.ff rekenen:
1 kleuren kopie kost hier 40 rupee. 1 menu bestaat uit +/- 16 pagina’s. ( links de foto’s van de gerechten welke op de rechterpagina staan vermeld ) De foto’s maak ik zelf met m’n cybershot en die zijn noodzakelijk omdat jullie ook niet snappen wat:
DAL- BHAT- SAMOSA- MOMO’S- MIS MAS TARKARI- KUKHURA KO MASU-, BHUTEKO MASU- GAI KO MASU- QWARCHA- KHIR- PHUL KO TARKARI-
BORI ALU TAMA KO TARKARI is. (Dus zit ik toch een beetje in de menukaart business.)
Ik wil de menukaarten in 10 meest voorkomende talen hebben en van ieder uitgekozen land 8 menukaarten omdat er van een land mogelijk 2 tafels tegelijkertijd bezet kunnen zijn. Dus; 16 pag X 10 talen X 8 = 1280 pagina’s te printen. 1280 X 40 rupee is 51.200 rupee. En dat is toch € 550,= ! Als ik een printer kan kopen tegen Nederlandse prijzen dan ben ik het manneke, denk ik.
Door mijn escapade met menukaarten is het niet zo moeilijk om te bedenken dat ook in Nepal, menukaarten in verschillende talen, wel erg handig zijn. Op dit moment krijgt je een Engelstalige menukaart voor je snuffert maar:
KUKHURA KO MASU ….Chicken with chips and mis mas tarkari
zegt mij in iedergeval geen bal, maar het blijkt erg lekker te zijn. Gebraden kip met Nepalese kruiden, frites en een stoofpotje van diverse groenten.
“Oke, we can go within one hour, I think.”. “Yes, that’s oke, I’ll pick you up at the Khwopa.” Pick me up ? pick me up !, huh, “Do you have a car?” “No, we go by bike”. “Sorry, are you serious?, we go by bicycle?”. “Hi,hi, no silly? by motorbike” ……….Slik, .......naar Kathmandu achterop een motor, zonder helm, de ultieme rollercoaster ride !!!!!!!!

Daar komt Krishna aan. Ik heb mijn jas maar aangetrokken want het kan erg koud zijn, ik spring achterop de buddyseat en besluit om me over te geven. ^&$@#%#^%# da’s nog eens wat anders dan een taxi. Ik geniet, Krishna is een goede rijder en redelijk voorzichtig maar het rechts en links inhalen gaat hem goed af. HEEEEEEEEEEEEERLIJK, alsof ik op de Harley zit met die maffe Meeldijk en consorten,
De infotheek is een soort van efficiency beurs van Nepal en wordt in een groot gebouw gehouden. 7 zalen met het nieuwste van het nieuwste, volgens Krishna.
Bij binnenkomst zie ik het onmiddelijk, georganiseerd als de bedrijfsdagen in Breda, de kneuterigheid druipt er vanaf. Ik vraag aan de infobalie waar de stand van HP zich bevind. Onmiddelijk verschijnt GABOR. “HP....eetch pee, eetch pee” “Let’s walk around” stel ik maar voor aan Krishna, hij is akkoord. Ik vind beurzen helemaal niks !! en vooral niet een beurs met spullen die ons soort al 10 jaar geleden heeft gezien. Het is druk en Krishna blijft bij iedere stand staan kijken naar al dat ouds... sorry, nieuws. Na 1,5 uur komen we bij de uitgang, Geen HP gevonden maar onze vrienden van Epson staan op de laatste stand. Ik kijk wat rond en zie een leuk printertje. De Epson Stylus C87. Jaha vrienden, ga er maar eens voor zitten. Een kleuren printer met 4 apparte inktpatronen, bijbehorende software, parallel poort en USB aansluiting. 7.750,= rupee. De perfecte printer voor onze behoefte. “Do you speak English?” Is water nat?, is vuur heet? wat kan ik toch domme vragen stellen, teminste zo kijkt ie. “Yes, of course”. “How much for this printer?” De man kijk mij eens goed aan. Op de doos ligt namelijk een papier met in enorme vette rode cijfers de prijs van deze printer. Hij wijst mij de prijs eens goed aan en zegt “7.750 rupees, sir”. “Yeah, I can see that, but what is the price for me?, I came all the way from Europe to buy a printer in Nepal, you must reword that, I think” Ze hebben wel humor die gasten. Hij lacht er eens mee en blijft bij zijn prijs. “You are lucky man,”, dreig ik, “I would buy a HP, but because Epson is also a good printer and I don’t want to go back to HP, I maybe buy a Epson but they are to expensive, so you have to give me discount”. Hij grinnikt wat “HP is not on this exhibition, sir, and 7.750 is the price”. “What about , I buy two printers, would that change the price?”. “No, sir, no, it is a good price.”. “Oke, you win, rap it in, please” Jaha, wij moeten hem gelijk meenemen. Er komt een heel riedeltje over 1,5 year warranty, waar naar toe, internet enfin, het hele geneuzel. Intussen worden de namen genoteerd en ik grijp in m’n kontzak naar geld. Ik zeg tegen Krishna “”I am realy glad that we have such a good price, 5.570 rupee is not much” Het ontgaat Krishna voledig maar de verkoper glimlacht. “7.750 rupee, sir, not 5.570” Ik geef 8 briefjes van 1000 en krijg 500 terug. Hij knipoogt.
Wat mij betreft kunnen we terug. Krishna is akkoord en we sjokken de uitgang door. Het is een groot terrein en we moeten naar onze motor. Op +/- 150 meter van de terreinuitgang zijn wat terrassen. “Let’s do a momo and black tea” stel ik voor. We gaan zitten en Krishna besteld 2 maal momo met 2 black tea. Ik versta er werkelijk geen zak van. Ik moet nog veel leren. Heerlijke momo’s en thee, 65 rupee. ’T is bijna niet voor te stellen, twee kopjes thee en 20 borrelhapjes voor 70 euro cent, kom daar maar eens om in de Efteling golfclub.
Wij naar de brommer, Epsonprinter ( in doos ) vertikaal op de tank, de kin van Krishna kan net op het randje rusten, ikke achterop en zo in de avondspits naar Bhaktapur. Er zijn niet veel blanken die dat kunnen zeggen. Wat een rit, iedereen die wij passeren doet daarna pogingen om ons weer te passeren omdat men een goed naar de doos wilt kijken, nieuwsgierig volkje die Nepali, en vooral om naar ons te kijken. Krishna rijd ook weer links en rechts zoveel mogelijk de hindernissen voorbij en ik zit te genieten.

Geen opmerkingen: