31 juli 2007 10:02 uur.
Na een hoop gepiel en op en neer gemail met Gert is het dan toch gelukt om foto’s op mijn “oude” blog te zetten. Met dank aan de wizard Gert ga ik nu 2 blogs bijhouden. Mogen jullie zelf kiezen. Blogspot is vele malen sneller maar ik kan max 8 Mb aan foto’s kwijt per dag. Bij het veel tragere Spaces.Live mag ik 500 foto’s per maand plaatsen en dat is weer aantrekkelijk als je van het principe uitgaat 1 foto zegt meer dan duizend woorden.
Dus voor de mensen die van Spaces.Live houden : http://rick-on-tour.spaces.live.com/
Op dit moment zijn er 5 vrijwilligsters waar ik contact me heb. Het kippenhok bestaat uit : Marieke, Karine, Mirte, Meike en Jeske. Het is een bepaald slag meiden die vrijwilligsters, daar ben ik inmiddels wel achter. Avontuurlijke grieten die tegen een (verbaal) stootje kunnen. Absoluut geen zeikers. Omdat ik nu al weken met Marieke ontbijt en sinds het Heart gesloten is, ook de avonden met haar door breng, schept dat toch een band.
Jeske is het laatst gekomen en in plaats van een gastgezin verblijft ze nu ook in de Khwopa. Mirte en Meike verblijven in Swarga samen met Karine die daar alweer een tijdje vertoefd.
Karine en Marieke zijn een koppeltje, ze geven Engelse les op een school en Mirte en Meike zijn een koppeltje, die houden zich bezig met de kinderen van Swarga. Jeske heeft geluk, zij is een eenling. Ze zou in een gastgezin verblijven en Engelse les geven op een andere school dan die van Karine en Marieke. Omdat de afstand tussen gastgezin en haar school te groot is ( 40 – 45 minuten lopen) heeft Jeske besloten om ook in de Khwopa te verblijven. Ik den een goede keuze na de ervaring van Florence. Altijd leuk om je ervaringen met anderen te delen.
Jeske heeft mijn siliconenkit meegenomen met een pistool om de tubes mee te verwerken. Super !.
Ik ben al dagen zo ziek als een hond. Van Marieke wat Paracetamol gekregen nadat ik haar eerst van Ibuprofen had verlost. Als een volwaardige junk slik ik 10 to 12 pillen per dag om de koorts te onderdrukken. Het heerst heel erg in Bhaktapur. Het is een griepje dat door de weersveranderingen tot stand komt, denk ik. Het regend constant en het is klam en koud. Maar ja, niet getreurd, het komt goed.
Gisteren zijn drie grieten naar een verkleedpartij geweest bij een van de leraressen thuis. Ze werden alle drie om beurten in traditionele Newari sari gestoken met opmaak en juwelen. Daarna zijn ze alle drie vereeuwigd in een wat modernere Napali outfit.
Vanmorgen de foto’s op m’n laptop gezet. Jeske is inmiddels ook ziek en na het ontbijt is ze terug naar bed gegaan. Zal ook wel over gaan.
Marieke is net een pakje gaan halen en heeft wat medicijnen voor me meegeneomen. Ik kan er weer een paar dagen tegen.
Na een hoop gepiel en op en neer gemail met Gert is het dan toch gelukt om foto’s op mijn “oude” blog te zetten. Met dank aan de wizard Gert ga ik nu 2 blogs bijhouden. Mogen jullie zelf kiezen. Blogspot is vele malen sneller maar ik kan max 8 Mb aan foto’s kwijt per dag. Bij het veel tragere Spaces.Live mag ik 500 foto’s per maand plaatsen en dat is weer aantrekkelijk als je van het principe uitgaat 1 foto zegt meer dan duizend woorden.
Dus voor de mensen die van Spaces.Live houden : http://rick-on-tour.spaces.live.com/
Op dit moment zijn er 5 vrijwilligsters waar ik contact me heb. Het kippenhok bestaat uit : Marieke, Karine, Mirte, Meike en Jeske. Het is een bepaald slag meiden die vrijwilligsters, daar ben ik inmiddels wel achter. Avontuurlijke grieten die tegen een (verbaal) stootje kunnen. Absoluut geen zeikers. Omdat ik nu al weken met Marieke ontbijt en sinds het Heart gesloten is, ook de avonden met haar door breng, schept dat toch een band.
Jeske is het laatst gekomen en in plaats van een gastgezin verblijft ze nu ook in de Khwopa. Mirte en Meike verblijven in Swarga samen met Karine die daar alweer een tijdje vertoefd.
Karine en Marieke zijn een koppeltje, ze geven Engelse les op een school en Mirte en Meike zijn een koppeltje, die houden zich bezig met de kinderen van Swarga. Jeske heeft geluk, zij is een eenling. Ze zou in een gastgezin verblijven en Engelse les geven op een andere school dan die van Karine en Marieke. Omdat de afstand tussen gastgezin en haar school te groot is ( 40 – 45 minuten lopen) heeft Jeske besloten om ook in de Khwopa te verblijven. Ik den een goede keuze na de ervaring van Florence. Altijd leuk om je ervaringen met anderen te delen.
Jeske heeft mijn siliconenkit meegenomen met een pistool om de tubes mee te verwerken. Super !.
Ik ben al dagen zo ziek als een hond. Van Marieke wat Paracetamol gekregen nadat ik haar eerst van Ibuprofen had verlost. Als een volwaardige junk slik ik 10 to 12 pillen per dag om de koorts te onderdrukken. Het heerst heel erg in Bhaktapur. Het is een griepje dat door de weersveranderingen tot stand komt, denk ik. Het regend constant en het is klam en koud. Maar ja, niet getreurd, het komt goed.
Gisteren zijn drie grieten naar een verkleedpartij geweest bij een van de leraressen thuis. Ze werden alle drie om beurten in traditionele Newari sari gestoken met opmaak en juwelen. Daarna zijn ze alle drie vereeuwigd in een wat modernere Napali outfit.
Vanmorgen de foto’s op m’n laptop gezet. Jeske is inmiddels ook ziek en na het ontbijt is ze terug naar bed gegaan. Zal ook wel over gaan.
Marieke is net een pakje gaan halen en heeft wat medicijnen voor me meegeneomen. Ik kan er weer een paar dagen tegen.
3 opmerkingen:
Hi, je kunt toch gewwon boven bij je links bij elke blog een link naar de andere geven. Spaart plaats op m'n favorieten en iedereen kan dan switchen naar believen.
Leuke meiden trouwens die 4.
Wat zeggen de Nepali van homokoppels. Als ze volgens jou niet voorkomen daar?
Zal een schok voor ze zijn.
Hoi, prachtige fotos zeg!!
Ik maak mijn fotos kleiner voor op de blog, max 200 kb per stuk, scheelt ook weer.
Ik was trouwens van paln papa te briefen over Nepalese juwelen. Er zitten prachtige dingen bij maar in Belgie vragen ze er fortuinen voor ;-)
Beterschap!!
Hallo Rick, Hier een berichtje van de moeder van MArieke, het is fijn om je blog te lezen en zo nu en dan een stikje over onze dochter te zien. Het is voor ons een fijn gevoel dat er ook een nederlandse man is die een oogje houdt op onze dochter, geniet er nog maar van en succes met je restaurant. Gretha
Een reactie posten