Spreekuur in Badgaon

23 juli 2007 7:44 uur.

Het is maar goed dat ik me heb voorgenomen om te leven in Nepali stijl. Alles gaat gruwelijk langzaam. Electriciteit van de tweede verdieping is aangelegd maar nog niet aangesloten. Alle kapotte tegels op de tweede verdieping zijn ook vervangen door nieuwe tegels en de vloer lijkt helemaal nieuw. Nu maar wachten tot de timmerploeg arriveerd om het nieuwe plafond te monteren. Gevlochten rieten matten die in de olie worden gezet.
De stukadoor gaat langzaam maar gestaag door en de loodgieter heeft de benodigde pijpen aangelegd zodat er morgen getegeld kan worden.
Ik zie ineens een pijp uitloop die ik helemaal niet heb besproken. “What’s that?” “Oh plumber make extra tap so we can get water.” antwoord Uzzol. Ik besluit om het goed te vinden anders word ik gek. Het is levensgevaarlijk als ze zelf gaan denken. 99% gaat het dan fout. Maar nu vind ik het best. Meestal denken ze niet.
Voorbeeld. “How many gas cylinders are empty?” “Five.” antwoordt Sasjaan. “Why did you not exchange the empty cylinders for full cylinders?” “That cost money and we will save you money.” “Very nice of you but what to do when we will open the restaurant again?” “Then we still have 3 full cylinders.” “Uhuh, and what to do when these cylinders are empty?” “Oh than we have to buy new cylinders.” “And these cylinders cost no money?” “Yeah but than the restaurant is open and we are making money again.” “Yes ……………… please exchange the cylinders now. I want to keep the cylinders full. If there is a new strike we will have 8 or 7 full cylinders.” “Then I need money.” Ik geef hem 4500 rupee en weg is tie. Het aansturen van Nepali is toch wat anders dan de projectengroep van Phylax.
Zo vind Uzzol het toch wat stressy dat er soms drie ploegen aan het werk zijn, stucadoor, loodgieter en timmerlui. “We always do like this. When plasterman is finished than we ask for plumber and when plumber is finished than we ask for carpenter.” Dat zal nog wat worden als straks de timmerlui, schilder, electricien en de tegelzetter aan het werk gaan. Schilder in de keuken. Tegelzetter in het toilet. Timmerlui plafond tweede verdieping en de electricien die de Newari room afmonteerd. Misschien moet ik Uzzol daarna met vakantie sturen.
Marieke en Kariene zijn naar Nagarcot gelopen en hebben daar een nachtje doorgebracht. Guest house “The end of the universe” Gisteren zijn ze teruggekomen. Marieke was kapot. Appart eigenlijk. Naar Nagarcot is berg op en terug dus berg af. Toch hebben ze halverwege de bus genomen. Dat wordt nog wat met de Jomsom trek. Dat is minimaal 6 uur lopen per dag.
Wat de meiden precies hebben uitgespookt weet ik niet maar Karine had bij aankomst in Swarga 3 bloedzuigers op haar benen. Marieke gruwelde bij het vertellen van dit verhaal. Je schijnt er dus niets van te voelen, so, what’s the ploblem???
Vandaag een lunch afspraak met alle meiden. De nieuwste, Mirte, zit een beetje stuk volgens Marieke en toen ik haar gisteren ff sprak had ik ook de indruk dat ze niet lekker in der vel zat. Dus om 14:00 spreekuur in Badgaon.