De verbouwing gaat heeeeeel langzaam

27 juli 2007 14:35 uur.

Zo, m’n eerste echte stukje op het nieuwe blog. De metselaar, stukadoor anex tegelzetter gaat gestaag door. Het maakt ze hier echt niet uit hoe hun “stijger” eruit ziet. Gewoon gaan met die banaan. Alleen heeeeeeeeeel langzaam.
Als de muurtjes zijn gezet komt de loodgieter om de leidingen in te kappen en aan te leggen. Het lijkt allemaal spul om een olifant aan vast te zetten maar ik vind het allemaal best, als het maar werkt en als het maar vooruit gaat.
Tijdens het avondeten in Badgaon bekijkt Marieke de net genomen foto’s. Door de aanhoudende regen is af en toe de Himalaya te zien. Ze is erg onder de indruk.
De volgende dag wordt er gestukt. Alles ziet er erg strak uit. Wat zal die Martin jaloers zijn. Wat een vaklui. Dagje drogen van het stukwerk en de volgende dag begint het tegelen.
Op de tweede verdieping zijn timmerlui het plafond aan het dichtmaken. De balken van de keukenvloer en dus tevens het plafond van de tweede verdieping zien er niet tof uit. Wel allemaal stevig maar erg onregelmatig en schots en scheef. Dus heb ik besloten om deze balken met rieten matten af te dekken. Daaronder is trouwens een volledig nieuw electriciteitsnetwerk aangelegd. Het gaat maar door !
Het regend nu al dagen. In Tarai worden nu 2.500 gezinnen geëvacueerd wegens overstromingen. De rivieren zijn buiten hun oevers getreden.
De tegelzetter is bijna klaar met het toilet en morgen komt de timmerman mijn wasbakplank (screbble woord) maken. Daarna moet ik met die plank naar een koperfabriek om de plank te laten bekleden met koper. Wordt vervolgd.
Terwijl ik dit verslag schrijf zoekt Sorita alles uit de hoek om de was te drogen. Op het dak kan het met deze regen niet meer.
We houden de moed erin en gaan voortvaarend verder. Ik hoop dat ik over 14 dagen met mijn restaurantje open kan, maar ik moet het nog zien.

PS. Ik ben er inmiddels achter dat ik mar 5 foto's per keer kan uploaden. Ik zal er iets op verzinnen.