Di Paoli

9 november 2007 10:47 uur.

Sinds enkele dagen is het Di Paoli festival aan de gang. Het festival van het licht. Er zijn dan verschillende dingen aan de hand. Het festival duurt 5 dagen en op de eerste dag wordt de kraai (vogel) geëert. Gisteren was het de beurt aan de hond. Vandaag is het de koe – Laxmi. Laxmi is de vrouw van Shiba. Beide worden voorgesteld als rund. Laxmi is de koe en Shiba een os. Vandaar dat deze dieren heilig zijn in Hindustan. Ik vond het een grappige discussie toen ik tegen shyam zei dat ik niet kon geloven dat Shiba een os was. Shyam, een erg overtuigd Hindu, verzekerde mij dat Shiba een os was maar toen ik hem op allerlei manieren probeerde uit te leggen dat een os een gecastreerde stier is kwam arme Shyam toch erg in de moeilijkheden. “No, no, of course Shiba can make children. Shiba have lot’s of children.” “But Shyam, an ox is a bull with no balls, if you have no balls it is impossible to make children.” “What do you mean, no balls ?” “An ox is a bull with no balls, so Shiba is a bull and no ox.” “No sir, Shiba is an ox.” Kijk als tegen jou 38 jaar lang is verteld dat Shiba een os is dan kan daar geen blanke tegen op natuurlijk. “Now I think about it,…. maybe you are right Shyam, I think Shiba is an ox.” Shyam glundert.
Morgen is het “brother and sister day.” Erg toepasselijk op mijn situatie overigens. Dan geeft de oudste broer zijn broers en zussen een puja. Een offer dat bestaat uit minsten een vrucht . Het is een bepaalde vrucht waarvan mij de naam is ontschoten maar die naam is niet zo van belang.
Uit de bergen zijn de Tamang naar Bhaktapur gekomen. De Tamang is een bergvolk dat zich vooral bezig houd met landbouw. Met zakken vol aan vruchten, noten, bessen en ander spul wordt opgetrokken naar de pleinen en straten van de grote stad. Daar wordt alles uitgestald. Het is dagen lang lopen geweest voor de Tamang dus er wordt op het plein gehandeld, geleefd en geslapen. Het festival duurt immers 5 dagen en de Nepali kopen de spullen pas wanneer het echt nodig is. Voorraad is hier een erg vies woord.
Het Taumandhi Square is volledig bezet door fruitverkopende Tamang en wordt ’s morgens en ’s avonds aangevuld met de plaatselijke kleding, DVD’s en andere verkopers. Kortom, een gekkenhuis maar erg gezellig.
Zoals geschreven, het is het festival van het licht. M’n restaurantje is, net als Badgaon- en Laxmi Guest house, vol gehangen met lampjes. Erg moeilijk te fotograferen met m’n cybershot maar het gaat om het idee.
Gedurende de hele dag(en) klinkt er muziek door de straten en gelukkig begint dit extra vroeg zodat je er lekker lang van kan genieten. Er wordt gedurende de dag behoorlijk raksi ingenomen zodat er tot wel 02:30 luid zingende, ruzieënde, lachend mensen over straat lopen. De Nepali hebben absoluut geen consideratie met slapende mensen, het is Di Paoli !!!!!!!!

PS voor Marijke, nu kost een kilo walnoten 170 rupee, afdingen heeft totaal geen zin, 150 geboden, noppo de nada. Overmorgen kun je gemakkelijk 1 kilo kopen voor 100 rupee, misschien we voor 70. Het is de laatste dag en dan moeten de Tamang weer 3 tot 4 dagen lopen naar hun dorp. Alle geld is welkom en terug lopen met kilo’s noten is erger dan met 10 gram aan papieren geld. 1 kilo pelpinda’s heb je nu voor 150 rupee, € 1,65. Lekker lang pellen. Kruisbessen, wie kent ze nog, 100 rupee per 500 gram.