30 september 2007 14:44 uur.
Mijn vroegere compqagnon heeft samen met z’n vrouw een mooi stulpje gekocht in het landelijke poldergebied rondom Made. Ook Menno en Ingeborg hebben een blog om diverse mensen op de hoogte te houden van hun doen en laten. Bij de inrichting van hun nieuwe huis zijn er ook meubels gekocht en daarvan zijn foto’s op hun blog geplaatst.
Ik was erg onder de indruk van 2 tafels. Een zeer forse eettafel en een salontafel die absoluut een plaatje is. Toen kwam de brainwave. Ik heb immers 2 handgemaakte tafels laten maken voor het Heart. Het hoeft niet je smaak te zijn maar er zijn hier wel een heleboel vakmensen.
Een mailtje verzonden aan Paulus in het verre Frankrijk en die was best geïteresseert in de eettafel. Of ik een prijs kon geven en levertijd. Paul is een ras handelaar en als de condities goed zijn zal hij er best een groot aantal van kunnen verkopen. En toen begon de ellende.
Er zijn diverse “timmerfabriekjes” die allemaal met een minimum aan electrisch gereedschap de mooiste dingen kunnen maken, alleen ze moeten het eerst ff hebben vast gehad. Stjonge, jonge zeg; probeer maar eens aan een volk dat niet driedemensionaal kan denken met een foto in de hand een prijs op te vragen. Ik ben natuurlijk een aantal “fabriekjes” afgegaan, steeds vergezeld van Uzzol die hun taal spreekt. Geen van alle beheersen ze de Engelse taal en dat maakt het er niet echt makkelijker op. Wat een gepiel zeg maar ik maak vorderingen. In de loop van volgende week krijg ik van diverse timmerbazen een prijs. Ik ben benieuwd.
Verder is er niet veel te melden. Het seizoen zou nu zo’n beetje moeten beginnen maar de toerist kijkt de kat uit de boom. Er komen iedere dag mensen een hapje en een drankje doen. Pas nog een stel Nederlanders. Die waren doorverwezen door plaatselijke Nepali. Op zich wel weer een lekker gevoel.
Het heeft dagen achtereen geregend en de vluchten naar Pokhara en Chitwan zijn afgelast. Er zijn enkele doden gevallen door modderstromen maar vandaag is het weer bloedheet. Het laatste staartje van de moeson zeggen de Nepali.
Gisteren en vandaag naar de F1 gekeken. De qualificatie gisteren werd verreden om 7:00 Nederlandse tijd en vandaag begon de wedstrijd om 6:30. Hier zijn dat echt schappelijke tijden maar ik zie de slaperige gezichten van de Nederlandse F1 fan’s zo voor me. Fantastische race trouwens en Hamelton heeft weer eens gewonnen.
Mijn vroegere compqagnon heeft samen met z’n vrouw een mooi stulpje gekocht in het landelijke poldergebied rondom Made. Ook Menno en Ingeborg hebben een blog om diverse mensen op de hoogte te houden van hun doen en laten. Bij de inrichting van hun nieuwe huis zijn er ook meubels gekocht en daarvan zijn foto’s op hun blog geplaatst.
Ik was erg onder de indruk van 2 tafels. Een zeer forse eettafel en een salontafel die absoluut een plaatje is. Toen kwam de brainwave. Ik heb immers 2 handgemaakte tafels laten maken voor het Heart. Het hoeft niet je smaak te zijn maar er zijn hier wel een heleboel vakmensen.
Een mailtje verzonden aan Paulus in het verre Frankrijk en die was best geïteresseert in de eettafel. Of ik een prijs kon geven en levertijd. Paul is een ras handelaar en als de condities goed zijn zal hij er best een groot aantal van kunnen verkopen. En toen begon de ellende.
Er zijn diverse “timmerfabriekjes” die allemaal met een minimum aan electrisch gereedschap de mooiste dingen kunnen maken, alleen ze moeten het eerst ff hebben vast gehad. Stjonge, jonge zeg; probeer maar eens aan een volk dat niet driedemensionaal kan denken met een foto in de hand een prijs op te vragen. Ik ben natuurlijk een aantal “fabriekjes” afgegaan, steeds vergezeld van Uzzol die hun taal spreekt. Geen van alle beheersen ze de Engelse taal en dat maakt het er niet echt makkelijker op. Wat een gepiel zeg maar ik maak vorderingen. In de loop van volgende week krijg ik van diverse timmerbazen een prijs. Ik ben benieuwd.
Verder is er niet veel te melden. Het seizoen zou nu zo’n beetje moeten beginnen maar de toerist kijkt de kat uit de boom. Er komen iedere dag mensen een hapje en een drankje doen. Pas nog een stel Nederlanders. Die waren doorverwezen door plaatselijke Nepali. Op zich wel weer een lekker gevoel.
Het heeft dagen achtereen geregend en de vluchten naar Pokhara en Chitwan zijn afgelast. Er zijn enkele doden gevallen door modderstromen maar vandaag is het weer bloedheet. Het laatste staartje van de moeson zeggen de Nepali.
Gisteren en vandaag naar de F1 gekeken. De qualificatie gisteren werd verreden om 7:00 Nederlandse tijd en vandaag begon de wedstrijd om 6:30. Hier zijn dat echt schappelijke tijden maar ik zie de slaperige gezichten van de Nederlandse F1 fan’s zo voor me. Fantastische race trouwens en Hamelton heeft weer eens gewonnen.
1 opmerking:
Hee die Rick!
Fijn dat het goed gaat met je! Nu de toeristen nog! Een vriendin van mij is net vertrokken naar Nepal en ze zal deze week ook naar Bhaktapur komen. Heb haar maar naar jou doorverwezen!
Ik heb je laatst nog gemaild, hopelijk je goede adres. Wil je mij nog het recept geven van die overheerlijke Spaanse omelet!?
Succes met alles!
Groetjes, Meike
Een reactie posten