Empty on Taumandhi square

20 september 2007 9:48 uur.

Zoals verwacht zijn de Maoisten uit de interim regering gestapt. De eis van de Maoisten om per 18 september een republiek Nepal te zijn is door de overige regeringsleiders niet gehonoreerd. De dreigende woorden van de Maoistenleider “If Nepal is not a republik before 18 september we will start a second revolution” is tot op heden niet waargemaakt. Volgens de Nepali zijn de Maoisten zelf ook wel een beetje geschrokken van de hele heisa. Het land is tijdelijk geregeerd door 8 partijen en men heeft besloten om als “eight party” door te gaan. Heel vreemd. Uit de regering maar nog steeds mee beslissen over lopende zaken.
Tijdens een toespraak aan “het volk” praat de Maoisten leider over de domheid van de regering terwijl hij voor een groot doek staat met Lenin, Stalin en Mao afbeeldingen. Ze hebben absoluut niet in de gaten dat ze zich vereenzelvigen met massamoordenaars en machtswellustelingen. “Het volk” snapt er per definitie geen bal van. Als je probeert uit te leggen dat Stalin miljoenen russen over de kling heeft gejaagd staren ze je aan en kijk je weer in de bekende Gabor ogen.
De nare consequentie van het hele gebeuren is dat de toerist weg blijft. Master (pashminashop), Ryshindra (shoeshop), Shyam (Khwopa) en vele anderen zijn er van overtuigd dat het door de hele situatie komt. Ik wacht af en maak alvast plannen voor een vervolg.
De dagen rijgen zich aaneen vol met power cut’s, verveling, bloedhete zon, regen en heel veel stoepzittend discusieren over de toekomst van Nepal met de toeristensector als hoofdzaak.
Jeske en Harrie vullen hun dagen met wat lome dingen en doen het erg rustig aan. “What els tot do?”
Mijn laptop is weer in orde dus nu maar weer achter de oplader van mijn fotocamera aan. I-pod kan ik opladen middels mijn laptop.