Wim & Peet zere reet

16 juni 2007 7:49 uur

Een aantal dagen geleden heb ik kennis gemaakt met Wim en Petra. Voormalige vrachtwagenchauffeurs. Ze zijn al 9 maanden aan het reizen en het zit er in dat er nog 3 jaar bijkomt. Het is Petra’s droom om een wereldreis te maken en daar is zij nu aan begonnen samen met Wim. Ze doen de reis op de fiets. Echt waar. Ook zij hebben een weblog en als je die leest wordt je een beetje jaloers. Wat een avonturen. www.wimenpeetzerereet.nl
Ik ben behoorlijk ziek geweest. Ik ben een paar dagen aan de race geweest. Niet binnen te houden. Ik voelde me beroerd en ik zweete als een otter. “Take a shower, Sir?” Mijn haar was nat alsof ik zo onder de douche vandaan kwam. “No, Shyam, I am a bit sick.” “Take medicine, Sir?” Shyam wil mij maar aan de medicijnen hebben. “No, Shyam, It wil go over, I hope.” Gelukkig is het over.
Gisteren is de stucadoor langs geweest. Tijdens het kappen van de sleuven waar de electriciteitspijpen in zijn gemonteerd zijn er hele platen stucwerk los komen te zitten. De oude stuclaag is van klei vermengd met koeienstront. Hele discusies zijn er gevoerd maar nu weet ik er alles van.
Het nieuwe stucwerk wordt met cement en afwerk spul gemaakt en is in enkele dagen klaar. ( hoop ik )
Nawaray ( Nabu) komt de trap op. “He, good morning, how are you?” “I am fine, thank you, I come to see if you are ready.” “Ready??????” “Yes, today we are going to Kirtipur to see Jenny” “Shit, today???” “Yes man, today”
Mijn chef kok Nawaray ( Nabu) heeft op z’n GSM een miscall gekregen. Een meisje belde en ze zijn aan het praten geslagen. Ze hebben een afspraak gemaakt dat Nabu haar komt opzoeken. “How many times did you call her?” “Oh I think 20 times.” “And you never see her?” “No, never, but she talk very nice.” “How old is she?” “I think 17.” “You think !!! What do you mean?” “I did not ask her.” “Why do you think 17 ?” “She sound like 17.” Er flitsen mij allerlei gedachten door het hoofd. Ik zie een heks van 68 met een bocheltje, klompvoet en grote wrat op haar neus aan de telefoon, aardige dingen zeggen tegen Nabu. We spreken af om 10:30.
Vreemd, om half elf vertrekken we naar Kirtipur voor een blind date en ik ben shaparone. “I told her that my boss was coming so her father agreed to the appointment.” De taxirit naar Kirtipur verloopt zoals verwact. Drukte, getoeter en een minibus op z’n kop in een sloot. Hectisch. Nabu is super zenuwachtig. “Is your hart going boembediboem?” “Oh man, I am very nervous.” Als we in Kirtipur zijn aangekomen stopt Harri op de afgesproken plaats en Nabu belt Jenny.
Even later arriveert ze en we schudden elkaar de hand. Nabu staat er bedremmeld bij. Na wat Nepali geleuter, “She asked if we want to kom to her house.” Ik heb absoluut geen idée wat de bedoeling is en stem in. Harri blijft wachten en wij gaan op weg. Na 100 meter zijn we bij haar huis. Een typisch Newari familie huis. Trappen op en op de 3de verdieping, schoentjes uit en hup een kamer in. Tweepersoons bed, bankstel uit de jaren 60, wandmeubel met goden beeltdjes. Bisnu, Krishna, Ganesh ......... de hele rattaplan. We gaan op de bank zitten en Jenny verdwijnt. Na 5 minuten komt ze terug met een kind op haar arm. “Ah, your kid.” “No, no, my cousin. It’s my cousin.” Ze lacht. Ze laat trots haar neefje zien en vertrekt weer. Na een minuut of 4 komt grootmoeder eens kijken. “Namaste” en vertrekt. Na 5 minuten “What are we doing her?” Nabu lacht een beetje zenuwachtig. “You like her?” “Yes, very much.” Nabu gaat voor gaas. Jenny komt binnen en brengt twee glazen Sprite. 7up en Sprite zijn zo’n beetje de enige drankjes die ik vies vind maar een goede chaparone laat zich niet kisten. Jenny vertrekt weer.
Na 5 minuten komt Jenny vertellen dat ze zich om gaat kleden en vertrekt weer. Nabu staart wat voor zich uit. Het omkleden van meiden duurt in Nepal net zo lang als in Nederland. Het zal een mondiale aangelegenheid zijn.
Jenny komt de kamer binnen, spijkerbroek en roze polo en we vertrekken. Ze ziet er leuk uit.
We gaan naar de tempel van Kali. Een erg belangrijke tempel voor de Nepali en een leuk uitje. Een prachtige rit. Op de terassen liggen de pas geplante rijstvelden er schitterend bij. Ik geniet met teugen en vergeet foto’s te maken.
Bij de tempel aangekomen zie ik twee rijen met wachtende mensen. Als je een tika wilt halen die door een echte priester op je voorhoofd wordt gedrukt moet je op je beurt wachten. Als echte Nepali kruipen we voor en staan na 10 minuten bij de tempel om een offer te brengen. Nabu heeft wat zooi gekocht om te offeren. Wat rijst, stof, pigment enz. Jenny en ik wachten op afstand.
“Your not going to get a tika?” “No, I don’t like” “Your not Hindu?” “Yes I am, but so, so.” “What are you doing in the daytime?” “I am a student.” “Oh, that’s nice, what do you study?” “MBA, I just finished my first year and there are 5 years to go” “How old are you” “19” “So with a little luck you’re a master when you are 24.” Ik kan wel rekenen. “What kind of work do you want to do when you are finished?” “I want to be a manager.” Ik zie de bui al hangen, arme Nabu.
De mannen komen terug. Dit keer is Harri meegegaan en beide hebben ze een Tika op hun knikker. We vertrekken richting uitgang.
Als we bij de taxi zijn aangekomen vertrekken we richting fast food restaurant. De prijzen zijn de helft van mijn prijzen. Na een kleine maaltijd gaan we weer richting Kirtipur. De vader van Jenny heeft gebeld en wilt dat ze naar huis komt.
Tijdens de terugrit praten de twee honderd uit. Ik zit voorin bij Harri. Als we in Kirtipur aankomen stapt Jenny uit geeft mij een hand en vertrekt. Ik duik achterin en Harri rijdt richting Bhaktapur.
“So, did you have a nice day?” “Yes very nice.” “Will you see her again?” “Yes, but after her exam. She don’t want to fall in love with me, she want to finish her study first.” “I understand that, do you?” “Yes, so I don’t want to press her and we will see each other not so often.” Ik zie een heel triest gezicht.
Terug in Bhaktapur rijdt Harri tot aan het Heart. De stucadoor en z’n vrouw zijn druk bezig. Hij stuct en zij oppert.
Als ik ’s avonds terug kom in het Heart is de Newari room helemaal gestuct. Na 8 dagen komt de afwerklaag. Het ziet er strak uit.