I have lost two girls.

12 juni 2007 8:43 uur

10 juni, Ik zit m’n mail en de blog van Carolien te lezen als Krishna de trap op komt. “Heee jongen, good morning How are you ?”. “I’m fine.” antwoord ik. “I have lost two girls.” “Excuse me?” “Yeah, I have lost two girls. You know there would come two new volunteers ? “ “Yeah.” “They where not on the plane.I have checked the passenger list and they where not on it. So I have lost them.” Hij kijkt niet echt blij. “They just missed there plane, no worry.” probeer ik hem gerust te stellen. “Did they leave Amsterdam, and what was there route?” “That could be Amsterdam – London or Amsterdam – Paris or Amsterdam Frankfurt, I don’t know.” “Can you find out?” “I’ll try. This afternoon I go back to the airport and look for them again. They come from Muscat because that was the only flight that arrived at that time ” “So they are in Amsterdam, one of the changeover places or Muscat.”
We gaan naar het Heart voor een lunch en spreken af dat Krishna naar Swarga gaat om uit te zoeken of ze zijn opgestapt en ik ga naar de Khwopa om op internet uit te zoeken of de meisjes op de passagierslijsten van Gulf Air staan. Na de lunch vertrekken we. “So you mail me the names of the girls, oke?”
In de Khopa probeer ik uit te zoeken of het mogelijk is om de passagierslijsten te verkrijgen. Het is erg moeilijk om zowieso binnen te dringen in de Gulf Air site. Vluchten reserveren of boeken is geen probleem maar nergens een telefoonnummer of andere contactmogelijkheden. Na een tijdje gaat mijn GSM. “There names are Eva and Vivian.” “Yes ?????” “That’s all I Know.” “I don’t think that’s enough.” “No, I don’t think so either.”
Om 15:00 komt de electrician in het Heart. Er moeten kabels worden getrokken naar de nieuwe lichtpunten en schakelpaneel Ik leg uit waar ik de lampen en muziekboxen wil hebben. Het soundsysteem wordt besproken en men is verbijsterd als ik de centerspeaker in het nieuwe toilet wil hangen. Als ik uitleg dat het wel relaxed is om een zacht muziekje in het toilet te hebben kijken ze me echt aan strange foreigner !!!!
De lijnen worden uitgezet op de muren en de knecht van de electricien gaat aan het kappen. Ik vertrek naar de Khwopa.
Telefoontje. “I found them, the girls, they missed there plane in London. We are on the way and see you in one hour.”
Krishna komt de trap op en is duidelijk opgelucht. We babbelen wat en even later komen de twee nieuwe meiden de trap op. Eva en Vivian. Handje schudden, ff kletsen en dan de Bhaktapur rondleiding door Krishna. We spreken af om 19:30 in het Heart.
Als ik om 19:00 in het Heart arriveer is de electicien al vertrokken. De leidingen zijn keurig ingekapt en de bedrading is getrokken. Morgen komt de timmerman en wordt de vloer gelegt.
Krishna en zijn drie vrijwilligsters arriveren en we gaan het balkon op. Met Florence gaat het erg goed en ze is alweer bijna vertrokken. Nog maar 4 of 5 dagen en dan zit haar stage er op.
11 juni. Als ik in het Heart aankom zijn de timmerlui al volop bezig. De rachels om de vloerdelen op te monteren zijn al bijna allemaal op de vloer bevestigd. Daarna komen de vloerdelen. Ongeloofelijk. 3,3 cm dikke houte vloerdelen. De verbindingen zijn messing en groef. Alle vloerdelen zijn genummerd want alles is met de hand gezaagd en geschaafd. De eerste plank wordt op de rachels gelegd. Aftekenen en ook hier worden verbindingen gemaakt . “That makes it extra strong” weet Uzzol mij te vertellen.
Ik neem ook een foto van de lambrisering. Daar kun je een paard aan vast knopen. Wat een materiaal. Alle bewerkte plankjes zijn appart ingelegd. Ik ben blij dat ik per square foot moet betalen en niet op uurbasis.
Het leggen van 3 planken duurt, inclusief zagen, kappen, schaven, 1 uur en 3 kwartier. Maar het ligt er dan ook strak bij.
Vandaag wordt de vloer afgemaakt en wordt aan de lambrisering begonnen.
Meer in het volgend verslag.