Chez Rick

28 november 2006 13:25 uur

Ik krijg het onder controle, 23:00 gaan slapen 4:50 wakker, ff pissen en terug. Vanochtend om 7:30 op.

Gisteren , net toen ik wilde beginnen, kwam Christoffel ( duitser-22jaar) aanschuiven. Leuke gast en we hebben een lang gesprek gehad. Hij wil hier blijven en met een Nepaleese vriend een guest house, duitse stijl, beginnen. Leuke gozer. Ik zal hem nog wel tegenkomen. Vandaar mijn abrupte einde van het 27 nov verslag.

Gisteren: Restaurantje van Joyce en Krishna was tipical so to speak. Het duurde even maar na +/- 10 min. snapte ik dat ik buiten zat. Het was $%#@ koud en ik kijk ’s onder mijn parrasolletje en zie de sterrenhemel. Wel fraai. Lekker gegeten en een biertje genomen. 310 rupee.

13:40 : Ben net terug van het dakterras, Nepali Thea, 2 geroosterde boterhammetjes en 2 gekookte eitjes, 60 rupee. Daar trof ik twee duitsers Ingo(69) & Juergen(70) waar ik lekker mee heb ontbeten. Over alles en nog wat zitten leuteren, Hiltler is fout , oorlog spijt, Nepal goed enz., eigelijk heel leuk, na een uurtje of 3 verdwenen ze, we hebben E-mail adressen uitgewisseld, daarna iPodje op, lekker in het zonnetje muziek luisteren. Toen kwam Lea ( USA 19 years and i hate George Bush). Ze is hier in een studieproject betreffende agra-culture, ook een leuk gesprek. Ze vertrekt over 2 weken maar is hier al 3 mnd en spreek redelijk Nepali EN verstaat het goed.!!! Kep nog kans.

Nu lekker douchen, naar cybercafee en foto’s nemen van Sunny’s bar. Jaha, daar gaat het gebeuren beste lezertjes. Misschien wordt dat wel Chez Rick

17:10 : Terug naar huis (Khwopa) en onmiddelijk een bierje besteld bij Shyam. iPod zo hard mogelijk, het dakteras op en luid meezingen. Brothers in Arms.
Het was een vreemde ervaring: ikke in cybercafe en jullie on-line. Rene, GertJan, Willemijn, Marijke en Gert probeerde te chatten. Ik had het nog nooit op z’n googles gedaan dus ik dacht dat het aan mij lag. Na wat Nepali naar mijn plekje geschreeuwt te hebben met een blik van “hoelang wil je blijven leven, jongen ?”
kwam ik erachter dat het puur de verbinding was. Nou ja, zij wezen naar een bepaald stukje met wat gele tekst die zo-iets vertelde als “problems with the connection .......” maar zonder hullie had ik het ook wel geweten hoor !
ff serieus: het is emotioneel als er een aantal van je meest dierbaren aan de andere kant zitten. Het is kut dat je niet met ze kan chatten maar het is ook heerlijk te weten dat ze daar zijn, voor mij. Tnx.

Ik ben wel waanzinnig blij dat het is gelukt om m’n verslagjes door te blazen. Ik heb er maar pdf’jes van gemaakt omdat die veel kleiner zijn. De foto’s die ik neem baren mij meer zorgen. Niet maximaal maar ik ga ook geen shit kwaliteit nemen.
Ik moet een echte lijst maken naar wie ik dit door zend. Het was zo hap/snap dat ik m’n kinderen vergeten ben. i feel fucking good !. GVD ik wil internet! Ik ga ook lekker met muisje skypen. Tot de volgende keer.