Bye Martin

Ik heb besloten om toch naar Nederland te gaan en Martin te begeleiden met zijn laatste rit. Na een zeer voorspoedige reis, van Kathmandu naar Bahrein een upgrade naar de businessclass, daarna een paar uur wachten en single seat van Bahrein naar Frankfurt en het laaste hopje ook alleen op stoeltje 43A in Brussel aangekomen. 28 uur na mijn vertrek uit de Khwopa gooi ik m'n kont in de bank bij broer Toon die mij in Brussel heeft opgehaald. " Koffie? " " Nou nee, geef maar een wijntje. " Rene belt en komt even later naar Antwerpen. Super. long time no see.
Toon heeft een heerlijke lunch in elkaar gespijkert en ik lik m'n vingers erbij af. Hebben ze niet in Bhaktapur.
Met Rene vertrokken naar Breda om eerst ff langs te gaan bij John Knappers. De wijn vloeit rijkerlijk en nan vloeg sjaa we na huis. Wash errug stoidk.
De volgende dag word ik wakker in de logeerkamer van Rene & Patries. Ik heb een dood vogeltje in m'n mond maar na een wat koudere douche zie ik toch duidelijk dat de vloer niet meer golft en kan ik naar beneden lopen. Zo. m'n eerste dag Nederland kan beginnen.

De " dienst" in crematorium Zuylen te Breda begint met het verzamelen van de mensen in de ontvangsthal. Ik realiseer me dat ik Martin zo'n beetje het langst ken. Na zijn 2 broers Jan en Mari ben ik zo'n beetje de enige die zijn leven ken. Heel appart. Ik schud veel mensen de hand en het begint meer en meer op een reunie te lijken.
Het is druk, zeker 400 man, dat zou hij prachtig gevonden hebben. Onder " Samba pati" wordt de kist binnen gedragen en beginnen de toespraken afgewisseld met muziek. Iedereen doet zijn zegje en dan het afscheid van de kist. Daarna een informeel samenzijn bij " Uncle Jean" in het Ginneken in Breda. Het is een enorm feest geworden, precies zoals Martin het gewild zou hebben.

De dagen die volgen zijn tot nu toe redeijk hectisch. Ik wil erg graag wat mensen zien en probeer dat zo goed mogelijk in de tijd te plaatsen. Er gaat natuurlijk e.e.a. mis maar ik heb nog tijd om het te corigeren.
Overmorgen vertrek ik weer naar Nepal en ik besluit om Uzzol ff te bellen. " Hey Rick, how are you?" " I'm fine, how are you and how is the business?" " Not so good, did you hear from the problems?" " No, problems, what kind of problems?" " Well there was some fighting on our square and some people are killed." " He ???? What do you mean?" Hij legt het nog eens uit. "Are you comming to Bhaktapur?" " Yeay, sure, I come. See you, Bye."
Met Rene het internet afgestruind en niets kunnen vinden. Het zal mij benieuwen. Ik laat het wel weten.