Fred's galgenmaal

20 januari 2008 9:26 uur.

Enkele dagen geleden kwam er een Nederlander in de Newari room aanschuiven. Ik zat samen met Nienke een hapje weg te werken en hij stelde zich voor. “Hello, I am Fred and I come from Holland. Who are you?” “Ik ben Rick en dit is Nienke.” Hij moet er mee lachen. Even later schuift een Bhaktapurse gids bij Fred aan de tafel. Ze bestellen wat en ik vraag aan Fred waar hij vandaan komt etc. Dan komt er een waanzinnig verhaal.
Fred was adjunct directeur van de academie voor beeldende kunsten en omdat hij 67 is; gepensioneerd. Hij komt al 10 jaar in Nepal en in Pokhara in het bijzonder. (opletten Herna) Ieder jaar komt Fred zo’n 3 – 4maanden naar Nepal en hij raakt bevriend met Lekkanath, een plaatselijke Nepali. Lekkanath is ook een aantal keer in Nederland geweest en ze zijn samen naar Frankrijk, Duitsland enz op ontdekkingstocht geweest. Kortom een hechte vriendschap. Op een gegeven moment krijgt Fred de gelegenheid om een stuk grond aan “the Lakesite” van Pokhara te kopen en doet dat. De grond komt op naam van Lekkanath en Fred geeft Lekkanath een Guest house kado. Heeft Lekkanath een leuk inkomen voor de rest van het jaar.
Zo’n 4 jaar geleden besloot Fred om op het reststuk land een mooi huis te bouwen. Eigen ontwerp en alle kamers hebben uitzicht op het meer. Het doet een beetje Grieks/Romijns aan maar, een schitterend huis van een slordige 80.000 dollar. Fred is helemaal blij.
Zo’n 3 jaar geleden stapt Lekkanath in het huwlijks bootje met Mina.
Verleden jaar januari begon de ellende. Met 15 man politie werd Fred opgepakt en beschuldigd van : porno, drugs en homofilie. Fred belt vlug een bevriende politie-inspecteur en na betaling van 3.000 euro mag hij op vrije voeten het bureau verlaten. Op 22 februari 2007 wordt Fred op alle punten vrijgesproken.
Fred verteld: “Gisteren werd er op mijn hotelkamerdeur gebonst.” Politie ! Opnieuw beschuldigingen van porno enz. Fred belt snel de politie-inspecteur en die komt in alle haast naar zijn hotel. Er wordt flink op de deur gebonst en men dreigt de deur te forceren. Fred besluit om de deur open te doen en weer stormen een dozijn politie mensen zijn hotelkamer binnen. Even later verschijnt de inspecteur en Fred zegt tegen de man dat hij bang is dat “ze”drugs in zijn kamer verstoppen zodat een ander het kan vinden. Hij kan onmogelijk alle mensen in de gaten houden. De inspecteur sust het spectakel een beetje. Er wordt niets gevonden en Fred moet zich beschikbaar houden.
’s Morgens vroeg neemt Fred het eerste vliegtuig naar Kathmandu en is nu in Bhaktapur ondergedoken.

Even tussendoor;
Net als alle andere landen wordt er in Nepal behoorlijk vreemd gegaan. Een heleboel zweverige types zullen nu wel geschokt zijn maar de Nepali zijn ook mensen en de Nepali mannen gaan dus net als Nederlandse mannen : vreemd. Niet allemaal ................... maar toch. Omdat Nepal wat meer sociale controle heeft als bv. Nederland moet je dus je wip niet in het plaatselijke guest house doen ; dat schiet niet echt op. Voor jij je broek uit hebt weet de hele buurt wat je aan het doen bent en vooral met wie. enz.
Ook in het Heart komen Nepalese stellen, elkaar aanstarend boven kaarslicht, een hapje doen, elkaars hand vast houden enz. Ze vragen naar een vertrouwd guest house waar ze voor enkele uurtjes een kamer kunnen huren. Probleemloos betalen ze 1000 tot 3000 rupee voor die paar uur en een fles bier kun je makkelijk slijten voor 300 tot 500 rupee. Alles om de huest house eigenaar maar de mond te snoeren.

Tussen 22 februari 2007 en nu is Fred achter een aantal zaken gekomen. Mina heeft Lekkanath opgestookt om Fred te dumpen. Lekkanath heeft 800.000 rupee aan de politie betaald om Fred te arresteren of in iedergeval het land uit te smijten om nooit meer binnen te mogen komen. Dat vele geld verdient Lekkanath met het verhuren van Fred zijn huis aan rijke Nepali die daar een weekend met hun vriendin doorbrengen. Fred heeft 3 prachtige slaapkamers met even zoveel badkamers. Alles in Nederlandse stijl en kwalitiet gebouwd. Lekkanath vraagt 10.000 rupee per kamer per weekend. Toen Fred dit te weten kwam heeft hij Lekkatath verboden om zijn huis te gebruiken voor dit soort praktijken. Toen is de ellende opnieuw begonnen.

“Dus je bent op de vlucht” Fred kijkt mij een beetje verlegen aan, “Ja, eigenlijk wel. Ik ga zo snel mogelijk naar Thailand. Daar is mijn vriendin met haar jacht en daar ga ik naar toe.” “En je huis?” “Ik ga nu het proces voeren vanuit het buitenland want inNepal verlies ik het altijd. Lekkanath heeft ook 1 lak (100.000) betaald aan schorrie-morrie dat dronken staat te gillen dat ik een porno baas ben. Met dat geld zuipen ze zich lam en roepen wat Mina en Lekkanath willen. Ik heb geen schijn van kans. Het zijn uiteindelijk maar een hoop stenen alleen ik gun het Lekkanath en Mina nu niet meer. Ben je wel eens door 15 man politie uit je huis gehaald? dat is echt schrikken hoor en dan dat gedoe in mijn hotelkamer er nog eens overheen, ik was echt bang.”

De volgende avond komt Fred weer een hap doen en inmiddels zijn er enkele Nepali naar Bhaktapur gekomen. Het wordt een gezellige avond en Fred eet zijn galgenmaal. Hij komt waarschijnlijk nooit meer in Nepal.


Wienke, nog steeds niet helemaal beter.


Nepali uit Pokhara die Fred uit komen zwaaien.


Fred met Shree Prasad, Nepalees nationaal turn kampioen.


Nienke heeft ook met verbijstering het verhaal gehoord.


Fred's huis


Enkele shots, oa vanuit het meer.