Ik heb het inmiddels zo druk dat m’n verslagen er bij in beginnen te schieten en dat kan natuurlijk niet. Let ff op de starttijd van dit verslag. Het lijkt wel werken.
Ik heb er een project bij. Het is een stichting met de naam Shree Prathana Mahila Samaj. De voorzitter is Urmila Suwal een 24 jarige Nepalese die op haar 18 met deze stichting is begonnen. Wat een meid !! Ze is lerares en ’s avonds geeft ze les aan analfabetische vrouwen. Inmiddels zijn er 6 leerkrachten en meer dan 100 leerlingen. Vrouwen variërend in leeftijd van 16 tot 40. Super !!!
Alles liefdewerk, oud papier, voor diegene die deze uitdrukking niet snappen, alles voor noppes. In eerste instantie is ze onder de hoede gekomen van Steve en Sandy. Twee amerikanen die de US zo’n beetje de rug hebben toegekeerd en al jaren vrijwilligerswerk doen. Ze waren nu 8 maanden in Nepal. Daarvoor Tailand, Vietnam en Laos. Als je hier 1,5 jaar woont ken je de meeste buitenlanders wel.
Urmila is aan mij overgedragen. Steve’s vader heeft een hartaanval gehad en de moeder van Sandy ligt er ook al niet te florisant bij dus zijn Steve en Sandy hals over kop terug naar de states om voor hun vader en moeder te zorgen. Ik heb beloofd dat ik me over Urmila zal ontfermen en heb dat inmiddels gedaan.
Urmila gaf de lessen op allerlei verschillende plaatsen en nu heeft ze de mogelijkheid om tegen een leuk bedrag een heuse school te huren. Bij dat “school” moet je jezelf niet teveel voorstellen maar voor Nepalese begrippen is het een prima lokatie. Het zijn 6 klaslokalen en een office-ruimte. Alles kaal natuurlijk. De oude school heeft alles meegenomen, tot de watertanks aan toe. Alles wat in Nederland spijker- en nagelvast zit moet in het huis achter blijven. Hier gaat alles mee. Begrijpelijk want die tanks kosten geld.
Alles had op geen betere tijd kunnen komen, 2 weken later en ik had Urmila niet kunnen helpen maar nu zijn daar, ....... Nienke en Wienke. Ik heb ze gevraagd om mee te komen naar het nieuwe schoolgebouw en een ontmoeting te hebben met Urmila. Het klikte meteen. Nienke en Wienke hadden veel bewondering voor de daden van Urmila en besloten om financieel te helpen. Echt schitterend. Via de Rotary had Urmila al de helft van de kosten voor schoolbanken gedoneerd gekregen. Nienke en Wienke leggen de andere helft bij en doen daar nog een watertank bij inclusief de aansluiting met pomp natuurlijk. Meiden bedankt !
The Comunicative English School heeft zijn eerste fase gehad. Van binnen en van buiten geschilderd, lessenaars met stoel voor de leerkrachten en kastjes met boeken. Het ziet er een stuk beter uit en de kinderen, leraren en de principal zijn er erg blij mee. Nog even wachten tot Hanneke terug is want dan worden ook de landkaarten en andere dingen opgehangen en is dat gedeelte klaar. Dan volgt de toilettengroep.
De Ashapuri School krijgt morgen zijn kastje. Samen met Nieke, Wienke en Uzzol gaan we dat ding afleveren. De papieren voor de electriciteitmeter zijn inmiddels verstuurd en binnen enkele weken krijgt de school een heuse electriciteitmeter. Dan zal onze electromonteur snel een aansluiting maken zodat die school electricteit heeft.
Gisteren vergadering gehad met mijn Phukang mannen voor het bouwen van de Guhar website. Jaha .... het moet allemaal doorgaan. Tevens hebben we een testopdracht binnen vanuit Nederland. Volgens de boy’s moet het geen probleem zijn en kunnen we eindelijk ook daar aan de slag.
Klaslokalen, vooraf.
Klaslokalen, vooraf
Hanneke en Uzzol denken er het hunne van.
Ingang van de school na de schilderbeurt.
Lokalen na de schilderbeurt.
Hanneke is op trekking dus gingen Nienke en Wienke mee kijken.
Ze vonden het goed, gelukkig.
Leslokaal vooraf.
Leslokaal vooraf.
Nurcery na de schilderbeurt.
Leslokaal na de schilderbeurt.
Juffrouw Wienke is erg content met haar lessenaar, stoel, kastje en prikbord.
Student Nienke is ook erg blij, de lokalen zijn beduidend lichter.
Groot prikbord met belangrijke mededelingen.
De principal, als een aap met 7 l.....
Waterbuffel.
3 opmerkingen:
`t is een aap met 7 staarten hoor!!
Al een geluk dat zo`n aureooltje boven je zweeft. Hoef je het noch te dragen, noch te zoeken.
Goed gedaan jocie !
Wat een likje verf al niet kan doen. Het lijkt wel extreme makeover home edition :)
Heb ik zowel in de Far East als in Far West vrienden zitten die kindertjes helpen (Isabelle is terug naar Peru en werkt op de school daar), 2 verschillende werelden, 2 gelijke verhalen ...
Succes!
Hallo
Ik ben hans botermans;1 van de groep van Mayke ,die met die hoed
Ik heb genoten van Nepal maar met wat ik heb gezien heb ik nog niet kunnen plaatsen in mijn leven.
Jou manier van tegen de dingen aankijken helpt wel daarbij.
Wat je doet vind ik ook super.
En bij jou eten is ook een feestje.Ik zou graag het recept van je krijgen over je padoka's die waren super.
groet verder ik blijf je volgen
Een reactie posten