Ook is de “Fishcatching” tijd weer aangebroken. De 9 levende goden proberen de jongen kinden (vis) te vangen. Dit gaat met een hoop gegil en plezier gepaard. Per dag is er een gedeelte van Bhaktapur aan de beurt. Toen het Taumandhi square aan de beurt was hebben we de goden uitgenodigd voor een maaltijd en een drankje. Zeg maar drank, 4 dozen Tuborg bier van 680 cl , ze lusten hem wel onze goden. De foto’s zijn uniek, een foto van een masker ( de daadwerkelijke god) mag beslist niet genomen worden en als ze het zien wordt het fototoestel uit de handen geslagen. Uzzol heeft wel foto’s mogen nemen maar dat heeft weer een speciale reden. Deze goden krijgen geen subsidie of ander soort gemeente steun. Ze leven van wat de mensen geven en dat wordt steeds minder. Half Bhaktapur weet inmiddels van de stichting Guhar die Uzzol en ik hier vertegenwoordigen. Kortom ze verzochten of ik misschien geld voor ze kon regelen. Ik heb gezegd dat ik dat best wil proberen maar dan moet ik wel foto’s kunnen laten zien op de website zodat de mensen kunnen zien waar het over gaat. Vandaar deze unieke foto’s.
Het blijft natuurlijk vreemd voor een westerling om te zien dat deze mannen echt als goden worden gezien. Heel appart maar ook weer een ervaring rijker.
De goden op het Taumandhi square.
Kinder godjes
Uzzol, happyface
Tja, what to say ?
Na het diner op naar het plein voor wel een hele speciale ceremony
De foto's mogen niet van heel dichtbij worden gemaakt dus het flitslicht doet nu niet precies wat de bedoeling is.
De yeti op z'n knieën
Dan weer even naar het Heart voor een drankje, tja waarom ook niet.
Weer naar buiten om een speenvarken te offeren, ik ben de eerste buitenlander die dit van zo dichtbij meemaak. Niet voor gevoelige kijkers.
Speenvarken wordt aangevoerd.
Bhairab, vertoornde incarnatie van Shiva komt om het varken te offeren.
Met zijn pinknagel gaat hij een slagader in achterpoot doorsnijden.
Het varken gilt het uit van angst en pijn.
Als de snede is gemaakt gaat Bhairab met zijn duin naar het bot en scheurt de huid en het vlees open om naar het hart te gaan.
Hij rukt de bostkas open om het nog kloppende hart uit het lichaan te rukken.
De klus is geklaart en Bhairab gaat er van door.
Even uitrusten en op naar het Potterysquare.
Verboden foto's
Maar Uzzol mag toch wat plaatjes schieten.
Toch de moeite waard geweest.
6 opmerkingen:
Machtig interessant toch weer.
Hier las ik een artikel over het kind-godje van Kathmandu, dat wordt ontslagen als het gaat menstueren, maar nadien geen echtgenoot meer vindt omdat ze dan "ongeluk" zou brengen.
De teneur was dat toch steeds minder Nepalezen die goddelijke status serieus nemen en dit ook als folklore zien.
De gevoelige ziel dacht 'och moet kunnen' plaatjes kijken van het te offeren varken, niet dus. Dus dat beeld beheerst de rest helaas..
Heb net gisteren een schattige film gezien op TV over een biggetje ...
Mooie cultuur maar voor mij toch net iets te barbaarse gewoonten ;-)
hallo big Yeti
zoals je weet volgen wij je blog al een tijdje. leuke verhalen en mooie foto's. Althans tot maart. Is de Yeti ondergedoken, of op vakantie ?? Wij hopen dat alles goed gaat en dat je snel weer wat laat horen. Groet Herman en Petra, Enkhuizen
ha die Rick, hoe gaat het met je??????????????????? Het is wel erg stil op je blog helaas..... Zit je nog in Bhaktapur of heb je inmiddels al iets op het oog in Katmandu en hoe gaat het met je huwelijk?? en je vrouw natuurlijk?? We zijn erg benieuwd hoe het met je gaat! Heel veel liefs vanuit Texas USA op dit moment Wim en Peet X X X
hoi dutch yeti!
ik heb je helaas stilstaande blog ontdekt via een vriendin met wie ik samen in 2004 in nepal 3mnd lang elke ochtend in sunny ontbeet.
ken de mensen op aantal van je foto's dus goed en tis waanzinnig leuk om ze weer eens te zien!
ik kreeg laatst een update van uzzol en ben benieuwd of jij misschien zou kunnen aanvullen!
hoop van je te horen. Liska
Een reactie posten